We wilden mijn dochter ook aanmelden voor de Lego Club, zodat ze ook zo’n magazine krijgt, net als haar broer. ‘Ze weet nog niet of ze dan het Club Magazine met Lego Friends wil, of met al het andere,’ zei die broer.
‘Hoe bedoel je?’ vroeg ik.
‘Misschien moet je dan maar invullen dat ze een jongen is,’ zei hij.
‘Krijgen meisjes een ander blad?’ Ik keek op de website. Jawel.
En let wel: mijn kinderen hadden eerder dan ik ontdekt dat dit ‘meisjesblad’ er was, dat het wellicht niet voor alle meisjes voldoende interessant zou zijn, en dat we dan maar konden doen alsof dochterlief geen meisje was omdat zij soms ook wel eens interesse heeft in – volgens Lego – minder meisjesachtige zaken zoals, ik noem maar wat, Star Wars, ruimteschepen, of voetbal.
Jongens, welkom bij de Club. Meisjes, voor jullie hebben we ook wel wat. Een speciale editie. Want de Lego Club, de echte club, waar eigenlijk iedereen wel bij zou willen horen, is voor jongens.
Geweldig zeg, in deze moderne samenleving hebben we voor iedereen wat. Je hoort bij de echte club, de jongensclub en op een dag zit je aan tafel bij Pauw en Witteman en mag je op z’n janboerenlummels overal je mening over geven en mag je iedereen buiten jouw clubje belachelijk maken, want zij zijn ‘speciaal’, ‘afwijkend’ en dat is hun eigen schuld en nooit die van jou, waar maken ze zich druk om, zeg. Dat er zo weinig vrouwen bij dat soort programma’s te gast zijn, komt trouwens ook door de vrouwen zelf, zeggen P & W en Van Nieuwkerk dan altijd en zij zullen het weten, zij zitten bij de club. Of: je hoort bij de speciale club en dan weet je ook al hoe het gaat, dan mogen ze flauwe grapjes over je maken, maar dat is hun schuld niet, want het is aangeboren, en het is ook aangeboren dat jij moet stofzuigen, vrouwmens en waag het niet om je kinderen echt wijs te maken dat er een leven buiten de stereotypen is, want wie moet er anders straks stofzuigen, we hadden de rollen toch zo fijn netjes verdeeld, de jongens de wetenschap en de oorlog, de meisjes het huishouden, klaar nu.
Dus. Hulde aan Asha ten Broeke, want iemand moet het zeggen en heus, op een dag wordt het op tv wel anders. Overigens benoemde Asha bij P&W gisteravond vooral het feit dat deze tweedeling in stereotypen vooral problematisch is voor mensen die niet passen in die hokjes – ik vind dat er dus ook wel opgemerkt mag worden dat meisjes/vrouwen altijd in een lager gewaardeerd hokje geplaatst worden. (Zie hier meer voorbeelden van modern seksisme, verzameld door Asha.) Maar goed. Van Bart Smit verwacht ik niet dat ze een voorhoedepositie innemen als het gaat om het doorbreken van stereotypen. De publieke omroep zou echter wat meer moeite mogen doen…
Michelle van Dijk 
Natuurlijk, zo werkt marketing: we richten ons op de grote groep en veel meisjes houden hier van. Je kunt je wel afvragen of die voorkeur volledig aangeboren of aangeleerd is (nature or nurture).
En ik zie wel degelijk een relatie met de verschillen in lonen en banen. Speelgoed waarbij je techniektestjes doet, wordt altijd voorgesteld als jongensspeelgoed. En op latere leeftijd blijkt dat we een tekort aan vrouwen in de bètavakken hebben. Er zijn landen waarin dit verschil lang niet zo groot is.
Overigens leer ik graag iets van iemand die wat jonger is. Als jij me een nieuwe blik op de zaak geeft, dan graag. Ik denk namelijk ook niet in hokjes van leeftijd ;).
LikeGeliked door 1 persoon
Zo zielig dat het hier om lego gaat, het is gewoon een feit dat kleine voornamelijk westerse meisjes graag met barbies enzo spelen. Het is niks anders dan martketing. Als je het over seksisme wil hebben ga dan lekker de lonen en banen als voorbeeld gebruiken. Aanstelgedoe. Als een kind zo bij zijn/haar ouders ging zeuren zou die ook niet krijgen wat die wilde. Dat een fucking 13 jarige 1ste klasser dit tegen jullie moet vertellen.
LikeLike
Ik ben het met je eens Christien, maar vanaf groep 3, 4 merk je dat kinderen zich toch steeds meer laten beïnvloeden door marketing. De trends komen immers op het schoolplein binnen. Dus zelfs als de ouders er wat vrijer over denken, dan zie je het hokjesdenken toch ook op andere plekken wel.
LikeLike
Als de ouders nou eens beginnen met kinderen hun EIGEN KEUZE te laten maken, dan zal de maatschappij vanzelf wel een keer meedoen. Ik speelde als kind met de garage en autootjes van mijn broertje, terwijl hij het leuk vond af en toe eens met mijn pop te spelen. Mijn ouders vonden dat niet gek, terwijl dat toentertijd toch echt niet standaard was (Ik ben 63 jaar).
Mijn dochter wilde graag met Lego spelen en hield ook van (vracht)wagens. Ze kreeg ooit van iemand een pop, ze was 3 jaar, en diegene zette de pop in haar buggy. Nou het huis was te klein. De pop moest geruild worden voor een speelgoedbeest en die mocht wél in de buggy.
Ik ken gelukkig genoeg ouders die het helemaal niet erg vinden dat hun zoontje gek is op Barbie’s en/of make-up, of dat hun dochter liever een voetbal krijgt of autotjes.
Rollenpatronen horen niet meer thuis in de 21e eeuw.
LikeLike
Niet te geloven dit… Ik kwam hier van de week achter. Ik krijg het magazine zelf ook (want diep in mijn hart ben ik gewoon nog steeds 12 jaar), maar dacht dat het een eenmalig foutje was. Mijn zusje (12 jaar, jongensachtig en fanatiek Lego fan) vertelde mij echter dat zij hetzelfde probleem had en hier al over gemaild had met Lego. “Dan zetten jullie maar in het systeem dat ik een jongen ben!” had ze heel slim bedacht. Nee, dát kon niet… belachelijk!!! Overigens geldt dit ook andersom: er zijn zat jongens die Lego Friends leuker vinden dan ‘gewone’ Lego. Menschen, we leven in 2013!!!
LikeLike
Reblogged this on Didi Hopman and commented:
Niet te geloven dit… Ik kwam hier van de week achter. Ik krijg het magazine zelf ook (want diep in mijn hart ben ik gewoon nog steeds 12 jaar), maar dacht dat het een eenmalig foutje was. Mijn zusje (12 jaar, jongensachtig en fanatiek Lego fan) vertelde mij echter dat zij hetzelfde probleem had en hier al over gemaild had met Lego. “Dan zetten jullie maar in het systeem dat ik een jongen ben!” had ze heel slim bedacht. Nee, dát kon niet… belachelijk!!!
Overigens geldt dit ook andersom: er zijn zat jongens die Lego Friends leuker vinden dan ‘gewone’ Lego. Menschen, we leven in 2013!!!
LikeLike
Ja, ik zie het toch echt anders. Er is namelijk het Lego Club Magazine (er staat niet bij: speciaal voor jongens) en tussen haakjes een speciale editie voor meisjes. De meisjes zijn zeg maar plan B. Dus Lego zal niet openlijk onderscheid maken, maar ondertussen doen ze het wel. Dit mechanisme werkt door in de volwassen wereld, in een kamer professoren verwacht men dat de enige vrouwelijke professor de koffie inschenkt. Niet omdat ze een vrouw is, maar ze is toch wel, ja, speciaal!
LikeLike
Het gaat niet om de meisjes maar om de jongens, jongens willen niet met barbies en makeup spelen. Punt. En als je zegt dat je met een man wil trouwen die makeup draagt en met barbies speelt dan lieg ( behalve als dat helemaal je ding is natuurlijk)
LikeLike
Het gaat niet om de meisjes, maar om de jongens? Waarom? Waarom zouden jongens er niet tegen kunnen als er één pagina Lego Friends tussen de andere thema’s staat? Volgens mij kunnen jullie dat wel aan.
LikeLike
en trouwens…lego zegt niet: wij maken alleen speelgoed voor jongens, neen, integendeel: wij zijn er doorgaans voor jongens, maar blijkbaar zijn meisjes ook soms geïnteresseerd in ons speelgoed en voor hen hebben we een SPECIALE editie van het clubblad gemaakt. Wat willen de dames nog meer? dit is een vrouwenblad avant-la-lettre! in de marketing heet dit publieksdifferentiatie of zoiets. en dat ze ervan uit gaan dat meisjes zich minder interesseren in starwars of voetbal dan jongens, is niet anders bij andere dag-, week- of clubbladen die zich specifiek richten naar mannen of vrouwen.
LikeLike
er is toch vrouwenvoetbal?er zijn barbies voor meisjes, er is lego voor jongens, roze voor meisjes en blauw voor jongens…en waarom? gooi het voor mijn part allemaal door elkaar…en laat het kind zo snel mogelijk zelf zijn keuzes maken.
Ik vind Lego niet seksistischer dan een vrouwenblad dat beslist om niet over voetbal te schrijven of een mannenblad dat beslist om niet over mascara te schrijven. Of moet ik als man beginnen steigeren omdat ik in de barbie-reclame alleen meisjes zie?
LikeLike
Vrouwenvoetbal wordt regelmatig bespot door heren voetballers, zoals ook jongens die met Barbies spelen snel bespot worden. En dat komt juist doordat we kinderen van jongsaf aan leren om in zulke hokjes te denken. Laat het in de beeldvorming open, dan kunnen kinderen inderdaad zelf kiezen.
Ik geloof niet in een 100% genderneutrale opvoeding, gemiddeld genomen kiezen jongens sneller voor het gewelddadige speelgoed en meisjes voor de poppen. Maar je moet ruimte laten voor iedereen die buiten die gemiddelden valt en je moet ervoor waken om vrouwen niet als schoonmakers en mannen als superhelden neer te zetten.
Ja, vrouwenbladen zijn ook gericht op een bepaald type vrouw, hoewel ze proberen wat diverser te zijn. De nadruk ligt enorm op uiterlijk en relatiekwesties. Ik vind dat supersaai, maar ik ben misschien ook geen gemiddelde vrouw? Dus ik koop die bladen niet, er zijn gelukkig andere bladen die meer bij mij passen. Maar kinderen zien in alle speelgoedgidsen dezelfde stereotypen.
Vanochtend nog op de radio: je kon bij Giel (3FM) een make-uptas winnen. Op Twitter moedigde hij mannen aan om mee te doen aan de wedstrijd, want ‘daar scoor je punten mee bij je vriendin’. Nou hoera. Ik heb daar weinig mee, maar dat is geen identiteitsprobleem voor mij. Dat is het misschien wel voor jongeren, kinderen die zich daar druk om kunnen maken? Hoe dan ook, ik hou er niet zo van als vrouwen gezien worden als simpele kippetjes die je gelukkig houdt met cadeautjes als make-up.
LikeLike
Mooi stukje, Michelle.
LikeLike
Ja, ze doen dan alsof dat een aangeboren voorkeur is, maar als je stofzuigers roze maakt en er alleen afbeeldingen met meisjes bij plaatst, snap ik wel dat jongens het meisjesachtige spul niet willen. Dat leren we onze kinderen… zo is voetbal in Amerika een miesjessport, hier een jongenssport, dat verschil is echt niet aangeboren!
LikeLike
p.s de camper, bbq en alles eromheen was roze.
LikeLike
begint al heel jong. bij de legowinkel in delft staat mijn oppaskind (4) naar ‘de meisjeslego’ te kijken. Een camping opgebouwd, compleet met barbeque en camper. ‘Maar dat is voor meisjes’ zegt hij. Ik frons mijn wenkbrauwen. ‘Maar jij kan er toch ook mee spelen?’ Nee, hij vond van niet. …
LikeLike