En terwijl deze Boekenweek, ondanks het rebelse thema toch geheel voorspelbaar, bíjna verloren gaat aan gemakzuchtig gebrabbel over het ‘totaal corrupte literaire wereldje’ waarin volgens Akyol veel schrijvers te navelstaarderig zijn, waaraan trouwens diepe analyses gewijd worden – aan het navelstaren, bedoel ik, want doen schrijvers dat uit verveling, of om de roman als kunstvorm … More de hele godvergeten wereldliteratuur
In mijn boekenkast staan zes boeken van Connie Palmen, maar ik heb ze nog niet allemaal gelezen. Hoewel haar literaire ster op hetzelfde moment opkwam als mijn interesse in literatuur, was ik altijd een beetje huiverig voor boeken die zo veel aandacht in de media kregen – niet alleen die van Palmen. Noem het ijdelheid, … More Palmen
Connie Palmen schreef het boekenweekessay: De zonde van de vrouw. Bij eerste lezing was ik enthousiast, want Palmen schrijft boeiend over vier vrouwen die intens geleefd hebben: Marilyn Monroe, Marguerite Duras, Patricia Highsmith en Jane Bowles. Van schrijfsters Bowles en Duras moet ik absoluut iets lezen, dacht ik. Maar ik blijf hangen op een idee dat … More De zonde van de vrouw
De Volkskrant kopte in april: ‘Ik kan geen fascinerender personage bedenken dan Connie Palmen’. Een quote van Eva Posthuma de Boer, die in haar vierde roman Ica Connie Palmen tot personage maakte. Maakte, want Connie Palmen is geen personage en kan dus ook niet een fascinerend personage zijn, zij is een mens van vlees en bloed. Een fascinerend mens, … More Ica – Eva Posthuma de Boer (recensie)
Ik lees de Vogue van een paar maanden geleden. Er valt niet veel te lezen in de Vogue en het lettertype irriteert me (met schreef, in een dámesblad). Eén pagina lees ik wel, het is een interview met Franca Treur. Ik heb haar boeken gelezen en haar werk vind ik boeiend. In het interview zegt … More ‘Dag en nacht kunnen schrijven is een luxe’
Michelle van Dijk 