Ik werk aan mijn tweede roman. Het verhaal is niet volledig nieuw, ik werk er al jaren aan. Het is (deels) autobiografisch, en daar probeer ik mensen in mijn omgeving op voor te bereiden. Eerder schreef ik al: ‘Mensen zullen zich erin herkennen, maar ze hebben alleen dezelfde broek, dezelfde opplakbaard en het verhaal dat … More Superheldenkrachten
Ik stond naast de dansvloer. Een Turkse megahit werd ingestart en zelfs hele jongensclubjes dromden samen. Brugklassers dansten en keken nerveus om zich heen, want ja, er waren ook bovenbouwers op het feest. Even later juichte een kring van meer dan honderd leerlingen met de handen en telefoons in de lucht de Surinaamse wiskundeleraar toe, … More Het eindejaarsfeest
Dit weet ik er tot nu toe van… Vandaag in Sir Edmund (de Volkskrant) een groot artikel over co-ouderschap: wat betekent het voor kinderen? Kort samengevat zijn onderzoeken positief over co-ouderschap omdat kinderen met beide ouders contact houden en het gaat gemiddeld goed met deze kinderen. Komt dat echt door het co-ouderschap? Co-ouders zijn vaker hoogopgeleide ouders … More Leven met co-ouders
Een Paasweekend thuis. Mijn dochter (11) leest vrijdag in de Kidsweek dat er een snoepchip gaat komen. Het ding wordt in je mond geplaatst en als je te veel snoept, krijgen je ouders een melding. We stellen ons voor dat de smartphones van ouders de hele tijd trillen en piepen, want je hebt van die kinderen … More Krantje lezen
Vrijdagavond was ze nog 10 jaar. Ik ging naar een voorleesavond in de Adem Inn (geweldig, zie foto’s). Vooraf stond ik voor mijn jurken, zij kwam ernaast staan en wees een grijze jurk aan. ‘Nee, die is te saai. Die draag ik naar mijn werk.’ Uiteindelijk werd het iets heel anders (zie foto’s). Ik liep de … More Mijlpaal: #puberdochter
Maar het allermooist aan deze reis was dat we elke dag konden beleven alsof we kinderen waren die alles voor het eerst zagen terwijl we met kinderen reisden die alles voor het eerst zagen.
Ik ren rondjes om mijn woonblok. Dit is de makkelijkste en goedkoopste manier van sporten met kinderen thuis. Natuurlijk zullen er mensen zijn die het vreemd vinden, maar ik gun de bouwvakkers en kappers in het blok ook een verzetje. Ze tellen de rondjes met me mee, moedigen me aan of roepen dat ik het … More Man in black
Voor de kinderen! Gisteren snuffelde ik wat rond op een boekenmarkt in de Rotterdamse bibliotheek. Ik besloot al heel snel dat ik voor mijn eigen boekenkast toch liever nieuwe boeken zou kopen dan afgeschreven bibliotheekboeken. Maar al die prachtige kinderboeken moest ik even bekijken… En voor vijf euro kocht ik drie stripboeken (2 x Disney, … More Zomerlezen 5: Wat je ziet, zit in je hoofd
‘We doen het gewoon’, is de kop boven een stuk in NRC vandaag. Kinderen krijgen vóór je rimpels en grijze haren krijgt, bedoelt men dan, is een kwestie van gewoon doen. Maar hoogopgeleide vrouwen doen dat helemaal niet. Ze krijgen hun eerste kind gemiddeld als ze 34 zijn. En dat ben ik nu… Maar ik heb … More Gewoon doen?
Oké Halina, ik zag je docu over de ongewenst kinderloze vrouw. Veel mensen vonden je in de uitzending open en persoonlijk. Maar zoals vrouwen in de jaren zeventig al zeiden, het persoonlijke is politiek. In die tijd moesten vrouwen vooral hun plek krijgen op de arbeidsmarkt, gelijkwaardig aan de man. Daarbij moest het belang van het gezin … More ok Halina
Ik typ dit laatste bericht over de helweek terwijl ik op Netflix New Girl kijk, want dat is wat ik de afgelopen drie dagen alleen maar gedaan heb: Netflix kijken. Seizoen 2 van Masters of Sex was geen doelstelling van de helweek, maar zorgen voor een kind met buikgriep stond ook niet op m’n verlanglijstje en zelf buikgriep … More Helweek – slot – what the h***
Vorige week nam ik afscheid van het Haags Montessori Lyceum, waar ik drie jaar werkte. Ik ga na de vakantie in Rotterdam werken. Deze foto kreeg ik binnen en zo was het: wat scheen de zon mooi in Den Haag, wat zat ik er heerlijk op mijn plek tussen al deze zonnige mensen en… wat ben … More Zonnetjes
‘Je bent goed zoals je bent. Je bent vrij om te kiezen. Kies wie je bent.’ Aan het woord is niet de nieuwste goeroe of mental coach, maar mijn zoon van tien.
Er zijn steeds meer vechtscheidingen, lees ik wel eens in de krant – zonder duidelijke cijfers.
Ouders zijn goed voor vijf dingen, zegt mijn zoon.
‘Weet je wat mij opvalt? Er zijn hier veel meer mannen,’ zegt mijn zoon.
Kan een baby in de buik vermoord worden?
Thuis is waar internet gratis is – waar de drie golfjes helderwit oplichten of de 3G-pijltjes weer kleur tonen – waar je telefoon trilt van gemiste Whatsappjes – of de kinderen nog schoon ondergoed hebben, is de vraag bij thuiskomst, nee, antwoord ik, dat wordt snel wassen. (Zij zien elke zomer twee vakantielanden, neveneffect van … More Logboek Rotterdam 3
We waren op weg naar school en mijn zoon (bijna negen) vertelde me hoeveel rode bliksemschichten een zeker figuur in Angry Birds Star Wars tot zijn beschikking had. Dat is immers belangrijke informatie. ‘Minstens, betekent dat dat het er ook meer kunnen zijn?’ Ik bevestigde. ‘Dan zijn het er minstens vier. En maximaal vier.’ Dat … More Woordenschat
Sorry sorry sorry dat ik er wéér over begin, maar het moet. Dit waren de laatste dagen van de zomervakantie, tijd voor dagjes uit met de kinderen. Donderdag: rondvaartboot en Nemo in Amsterdam. Vrijdag: Museon en even op mama’s werk langs (tja) in Den Haag. Mijn hemel, wat heb ik me geërgerd. Dan heb je … More Bliepjesvermaak 3
Na Tetris en Commander Keen heb ik me nooit meer kunnen vermaken met een computerspelletje. Uren stopte ik in die spelletjes, maar dat was wel weer genoeg bliepjesvermaak voor dit leven. Ik weet dat er zeer ontwikkelde verhaalstructuren in games zijn tegenwoordig, echt geweldig. En de visuals zijn anno 2013 natuurlijk bloedecht, waanzinnig cool en … More Bliepjesvermaak
Mooi, de uitleg van project ‘FIJNGEDRUKT’ lees je hier, de verhalen hieronder. En dat ik op 11 mei weer een nieuw verhaal voorlees in Den Bosch, was wel duidelijk hè? Jean Genie De kus De blije doos God van de Zee
We gaan op weg naar een rugbywedstrijd in Dordrecht. Het is nog mistig, maar in Dordrecht zal de zon doorbreken zodat we onder een strak blauwe lucht het team Oemoemenoe/Emma met 37-10 van het veld kunnen duwen. Maar dat is later. Als we de wijk verlaten, komen we langs mijn ‘oude huis’, het huurhuis waar … More Heeft het geregend, dan heb ik nog wel een doek voor je
In Parijs leg je € 15,-neer voor een crêpe en een sapje, maar voor hetzelfde geld loop je een hele dag met twee kinderen in het Louvre. Kinderen hebben gratis toegang tot musea in Frankrijk (en zo hoort het, maar daar gaat dit stuk niet over). We deden de audiotour op een Nintendo 3DS. We … More Rondje Louvre (met kinderen)
We zaten eerste rij. Geen cent aan vuurwerk uitgegeven, maar de hemel brak voor ons open in knallend rood, groen en goud. Ik had mijn bed in de erker geschoven, tegen de vensterbank aan. Ik had al m’n moederlijke tederheid opzij moeten zetten om m’n dochter ook wakker te krijgen voor dit spektakel, maar het … More De stem van de Hoofdpiet
Wat lopen er tegenwoordig toch veel mannen rond met haar op hun gezicht. Wanneer een man zijn hele gezicht dicht laat groeien, kun je niet meer zien hoe hij eruitziet. Misschien doet hij het daar nou net om. Hij wil niet dat je het ziet. Dan is er nog het wasprobleem. Wanneer die behaarde apen … More Mannen met baarden
(geen kerstverhaal) In december willen mijn kinderen dat ik van hun vader houd. Ze zitten vol liefde en knuffels, deze maand. Een deel daarvan is misschien opportunistisch te noemen, want in december zijn ze jarig en hoe meer liefde, hoe meer cadeaus. Maar ze worden ook echt blij van de dagen samen, films kijken, kaarsjes … More Sociolect van een scheiding
Hier moet ik niets van hebben: de business die er rond echtscheiden is ontstaan. Daar had ik al een hekel aan voordat ik ging scheiden en duizenden euro’s moest betalen aan de bedrijven die voor mij en mijn ex de documenten (die wij zelf woord voor woord hadden opgesteld) rechtsgeldig maakten. De schaamteloze manier waarop … More Lang en gelukkig?
Ik zeg het heel vaak en ik denk dat mijn moeder het altijd zei: ‘Ik ben geen wandelend woordenboek.’ Van haar heb ik ook de uitspraak ‘Ik ben geen uithangbord’ als je iemand de pot pindakaas aanreikt die maar niet wordt aangenomen. En uiteindelijk zijn het vooral moeders die de hele dag bezig zijn dingen … More Ik ben je conciërge niet
Ik ben dan wel gescheiden maar verder een groot fan van burgerlijk geluk. Een midweek lang geef ik me volledig over aan alles wat het animatieteam voor ons bedenkt. Daar is weinig origineels bij. Daar is heel veel herrie bij. Daar worden mijn kinderen blij van. Daar kan ik mooi een boekje bij lezen. Vooraf … More Midweek geluk
Ze zitten in groep 4. ‘Ken jij gladiatoren?’ ‘Jaha, ik ben wel eens op een toren geweest.’ ‘Nee, niet een toren, GLA-DI-A-TO-REN, weet je wat dat zijn?’ ‘Het was niet echt een toren, het was een mast.’ ‘Nee, GLADIATOREN! Geen toren!’ ‘De Euromast. Dat is de hoogste toren van de wereld.’ ‘Gladiatoren dat zijn MENSEN!’ … More Misverstand in < 100 woorden
‘Kies verstandig,’ zei een van de tien politieke flyeraars die ik vandaag op het station zorgvuldig uit de weg ging. Vroeger was het ‘snoep verstandig’. Dat zijn de politici van nu vergeten. Mijn dochter kwam zaterdag met kiespijn thuis van een verkiezingsmarkt waar mijn broer achter een SP-kraampje stond. Ze had veel snoep gekregen en … More Vandaag in < 100 woorden
Voor het eerst in dit huis kijk ik tv. Een interview met Arnon Grunberg – ‘wat is de volgende stap,’ wordt hem gevraagd, ‘een gezin, het vaderschap?’ De vraag komt nogal out of the blue. Grunberg zegt geen ja of nee. ‘Waar ben je bang voor?’ Ah. Natuurlijk. Deze interviewer weet zomaar tot de essentie door … More Pleurisvroeg
We zitten in de tram. De kinderen gillen altijd als we langs m’n werk komen. Ik vertel ze dat ik ergens anders ga werken. ‘Waarom?’
Zoek een mooi stuk dijk. Belangrijk: je hebt wat meters onderaan de dijk nodig om uit te kunnen rollen. En zoek een stuk uit met veel gras. Ook moet dat stuk gras zeker vijf meter breed zijn, van boven tot onder groen zonder onderbrekingen van asfaltpaadjes of planten. Je rolt namelijk niet altijd recht naar … More Korte instructie voor het dijkrollen
Ik fiets in de regen, het is ijskoud. Achterop zit mijn dochter, ik breng haar van een kinderfeestje naar de tandarts. Ik trap keihard door omdat het pokkeweer is, ik zie niets omdat ik juist vandaag geen lenzen in heb, m’n bril zit vol druppels. Dochter zit relaxed achterop, ik hou haar uit de wind, … More Naar de tandarts
2 Ik wilde iets anders vertellen: mijn kinderen lezen graag. Mijn zoon van zeven leest nu het liefst strips (Asterix en Obelix en stripboeken van Disney films), mijn dochter van vijf heeft graag sprookjesboeken. Die lees ik haar natuurlijk voor. Hoe kinderen helemaal weg kunnen zijn in een verhaal, dat is het mooiste wat er … More Je weet toch hoe het afloopt
1 Als moeder, schrijver en leraar Nederlands heb ik al jaren een simpele droom voor het onderwijs: geef elk kind één keer per jaar een goed boek cadeau. (Of twee.) Weg met het Made-in-China-plastic dat ze met Sinterklaas krijgen, weg met de stichtelijke geschenken met Kerst (op Bijzondere scholen, weetuwel), de bedankcadeautjes voor ouders (kaarsjes … More Geef elk kind één keer per jaar een goed boek cadeau (of twee)
De buurvrouw doet voor mij de portiekdeur open zodat ik binnen kan wachten op de makelaar. De vorige keer was ze er ook, een kleine Hindoestaanse vrouw. Ik vertel dat ik het huis voor de tweede keer kom bekijken en ik vraag hoe het is om hier te wonen – ik bedoel: ‘Heb je vervelende … More Het andere huis 5
Kinderen zijn creatiever in taal dan volwassenen; ze moeten wel, want hun woordenschat is kleiner dan hun wereld. Op een dag hoorde ik mijn dochter, toen 4 jaar, in de speelgoedwinkel zeggen: ‘Ik zoek meer iets… meisjesachtigs. Iets… K3-achtigs.’ Nog niet eerder had zij het woord meisjesachtig of andere woorden op -achtig gebruikt, nu bedacht ze … More Words 4
Voor jou het vuurwerk. Voor jou het nieuwe jaar. Voor jou de beste wensen, de goede voornemens. Voor jou elk jaar het nieuwe jaar, nieuwe ronde, nieuwe kansen. We knallen het kwade weg voor jou en iedereen doet mee. Voor jou: oliebollen en verjaardagstaart. Voor mij de herinnering, (7 jaar geleden,) die nacht dat jij … More Voor jou het nieuwe jaar
‘Hebben jullie nog ruimte voor een spoedje?’ vroeg de verloskundige. Ze hing aan de lijn met het ziekenhuis. Even later gaf ze ons instructies: ‘Ik rij achter jullie. Als er iets is, zet je de auto aan de kant, dan stop ik ook.’ ‘Oooh nee!’ zei ik. ‘We gaan helemaal niet stoppen onderweg!’ We zaten … More Oooh nee
Ik ben zo’n moeder. Ik ga niet mee op schoolreis (ze vragen me niet eens). Ik ben geen luizenouder. Kleuterspeelgoed schoonmaken? Nope. Boterhammetjes smeren bij het Paasontbijt? Ook niet. Mij vind je niet met een kerstmuts op achter de koffie- en theekraam na de jaarlijkse kerstviering. Ik weet het. Het is slecht. Dat vindt onze … More Ik weet het. Het is slecht.
Ik had vroeger een boek met de titel Moeder, ik verveel me niet. In het boek stonden 1001 dingen die je kon doen als je je verveelde. Een walkietalkie maken van twee blikjes. Naar de lucht staren en de wolken benoemen (stapelwolken, sluierwolken). De namen van planeten uit je hoofd leren. Ik haalde net mijn … More Ik heb nog wel wat foto’s
Er was een kerstmarkt in de kringloopwinkel. Gisteravond beweerde ik nog tegen iemand dat ik daar niet aan deed, kaarsjes enzo in huis. ‘Ik hou niet van sfeerverlichting,’ zei ik. ‘Ben jij wel een vrouw?’ ‘Nee.’
Geen tijd om te bloggen. Werken, eten, schrijven. Sporten, drinken, slapen. En in het weekend mag ik chillen met m’n kinderen. Dit is de zaterdagmiddagchill. Hou ik van.
We reden terug onder een regenboog zoals je die alleen bij de Troetelbeertjes ziet. Dat leek me een mooi begin voor een niet al te lange autorit, maar ik had toch moeten weten dat zulke voortekenen alleen in tekenfilms bestaan. In werkelijkheid reed ik op gebrekkige Belgische N-wegen met een Tomtom die dienst weigerde, een … More België
We stonden stil op de Brienenoord. De brug ging open en we wachtten tot twee schepen voorbij waren gegaan. Het grote containerschip, dat is de pakjesboot, zegt mijn zoon. Het andere schip, daar zitten de Zwarte Pieten op. Ik zou nu natuurlijk dag en nacht de levens van mijn personages moeten leven en de ene … More Dag 30
“Waarom bons je met je hoofd tegen de muur?” vroeg Kikker. “Als ik maar hard genoeg bons lukt het me misschien om een verhaal te bedenken,” zei Pad. ‘Het verhaal’ uit Alle verhalen van Kikker en Pad van Arnold Lobel.
De kinderen praten over de bobsleebaan in de Efteling. Ik had het nog niet door, want ik dacht aan mijn boek. Het is 7.15 uur, ik kam mijn haren, zij kleden zich aan en ik denk aan Hella Haasse die bedden opschudt en grote ideeën voor grote romans probeert vast te houden (citaat en vindplaats … More De bobsleebaan
Het is tof om vier jaar te zijn. Dat denk ik gewoon.
Vrijdag Het Land van Laaf ligt schuin tegenover mij. Ik kijk naar de mislukte tuinkabouters vanuit mijn tuin. De overburen kwamen twee weken geleden pas voor het eerst naar de camping. Toen begonnen ze met het oppoetsen en uitstallen van het spul. Mijn overburen zijn Schiedammers, maar daar hoor je mij verder niet over. Die … More Logboek Lieren 5
Ik ben een mooiweerloper. Zodra het rond de vijftien graden is, maak ik lange lunchwandelingen door het Oude Noorden. Dit weekend trok ik mijn hardloopschoenen uit een krat vol schoenen in de berging. Ze hadden er een half jaar uitgerust van mijn inspanningen. M’n dochter dook ook tussen de oude schoenen. ‘Mag ik die aan?’ … More Als de prinsen komen
Zoon Verheij (6 jaar, groep 2) schrijft ook een boek. Het is een kasteelroman en het verschijnt in een gelimiteerde oplage van 1. Voor zijn vriend Daan die gaat verhuizen en/of jarig is (echt, ik probeer het allemaal bij te houden). Het boek is geïllustreerd, full-colour en er zitten ook nog stickers in. Het verhaal … More Er was eens een kasteel
Michelle van Dijk 