Popeye

De verhuizer had schouders zo groot als kinderhoofden. Onder zijn arm zou je kunnen wonen. Mijn dochter zag het ook. Ze was behoorlijk onder de indruk. Of toch niet echt. ‘Om te verhuizen moet je heel sterk zijn. Papa kan ook verhuizer worden. Hij heeft net zulke spierballen. Net als Popeye.’ Ik beaamde dat volledig. … More Popeye

Drie

Al het goede komt in drieën. Een nieuwe baan. Een nieuw huis. En vandaag een dik pak in de brievenbus: de correcties op mijn manuscript.  Verveling is een doodzonde.    Al het slechte komt trouwens ook in drieën.

De witte kamer (verhuisbericht)

Like the singing bird and the croaking toad, I’ve got a name… Nieuw: Michelle van Dijk. Fris & fruitig en veel moeilijker te vinden met Google dan Michelle Verheij. Maar het is maar een naam. Vanaf nu blog ik niet meer op http://www.mverheij.wordpress.com. De virtuele witte kamer is verhuisd naar http://www.dewittekamer.wordpress.com, alle oude berichten zijn meeverhuisd. … More De witte kamer (verhuisbericht)

Sleutel

Ik zet in één uur meer handtekeningen dan een gemiddelde schrijver in de hele Boekenweek. Dan sluit de hypotheekadviseur het gesprek af met de zin: ‘En hier maak ik de vrouwen altijd blij mee.’ En hoe.

Het andere huis 3

Ik maak een praatje met de buren. ‘Kom je dit huis bekijken?’ Ze wijzen naar een benedenwoning. ‘Nee, boven.’ De makelaar komt net aangereden. Ze haast zich om parkeergeld te betalen. Makelaars zijn nooit te vroeg. In het trappenhuis ruikt het naar wierook. We lopen de trappen op naar de derde verdieping. De makelaar moet … More Het andere huis 3

Het andere huis 2

Ik wil dit huis. De Oostblokkers zijn hier al langs geweest. Alles is opgeknapt, glad gestuct en gewit. De slaapkamers zijn groot. Uitzicht op bomen. Uitzicht op een basisschool – maar ik ben toch nooit thuis tijdens schooluren. De makelaar, een klein mannetje, zegt dat het zo goedkoop is vanwege de straat. Ik ben toevallig dol … More Het andere huis 2

Het andere huis

Ik wachtte op de makelaar. Ze was tien minuten te laat. Ze zag eruit zoals ik, maar dan tien jaar ouder. Toen ze er was, liep ze gelijk naar boven. Halverwege de trap mompelde ze: ‘Ja. Zoals je ziet. Eigen opgang.’ Boven bleken alle kamers veel vierkanter dan op de foto’s van Funda – want … More Het andere huis