Michelle van Dijk

Ik las voor in ‘De Gong’ van Lamoer. Elk moment kon er een leipo opstaan die mijn prachtige verhaal bruut onderbrak met de gong. Dat gebeurde natuurlijk ook, drie zinnen voor het einde. Lullig voor de rest van het publiek, toch? Dus: hieronder de laatste drie zinnen. En een foto voor wie er überhaupt niet bij was.

Lees de laatste drie zinnen (vooral interessant als je de eerste 97% van het verhaal ook al gehoord hebt…)

Het geld was op en de drank had zijn werking gedaan: tijd om naar huis te gaan. Half elf weer bij mij, siste Marit. Ik sprong bij Alex achterop de fiets, keek op mijn horloge en zag dat ik nog exact zes uur de tijd had om ontmaagd te worden.

Michelle van Dijk, 1 april 2011