Ik had een baas, laat ik hem Willem noemen want zo heette hij ook echt. Elke maandagochtend liep hij mijn kantoor binnen: “Goeiemorgen Michelle! Hoe was je weekend? Nee, ik hoef het niet echt te weten hoor.” En als we daarom allebei gelachen hadden, was hij weer weg.
Sinds een paar maanden krijg ik elke dag wel een keer van iemand deze vraag: “Hoe gaat het met het boek?” De vraag past nu blijkbaar in de rij: hoe gaat het? hoe is het met de kinderen? hoe was je weekend? Sterker nog, inmiddels wordt er vaker gevraagd hoe het met mijn boek gaat dan met mij. Alsof mijn boek zelf een levend karakter is. Misschien denkt men: ik vraag maar naar het boek, dan hoef ik niet te vragen naar die andere dingen. Of misschien denkt men dat als het goed gaat met het boek, dat het dan goed gaat met mij. Of slecht als het slecht gaat. Of juist het tegenovergestelde: als het slecht gaat met mij, gaat het goed met het boek. Zo romantisch is schrijven immers.
Tja. Wat moet je dan zeggen?
‘Het is nog geen boek. Het is pas een boek als het in de winkel ligt.’
‘Het gaat heel goed met het boek’, zou ik kunnen zeggen, ‘het is briljant, het is grappig, alles komt zo mooi samen en die thema’s, echt goed. Ja. Het is nog niet af. Maar het is wel geweldig. Het gaat goed.’
‘Het boek komt pas over een jaar uit. Waar maak je je druk om?’ zou ik ook kunnen zeggen.
Of: ‘Ik zit nu in een moeilijk hoofdstuk. Ik werk naar een hoogtepunt toe. Dat duurt nogal lang. Ik zit al bijna twee maanden in een moeilijk hoofdstuk.’
Dat is trouwens echt waar en nu had ik vorige week dat ene moeilijke hoofdstuk af en toen diende zich een nieuw moeilijk hoofdstuk aan. Wie wil dat nu weten?
Of misschien willen mensen horen: ‘Ik heb deze week 1124 woorden geschreven.’ Is er iemand die dat wil weten? Zeg het maar. Ik wil het niet weten.
Ik merk dat mensen het fijn vinden als ik zeg: ‘Ik ben over de helft.’ Over de helft van wat, dat hoeft verder niemand te weten. Niemand vraagt ooit door en dat komt door mij, ik kap al die vragen af.
Willem zei een keer: ‘Ik vond mijn kinderen pas leuk toen ze hele zinnen gingen praten.’ Kijk, dat vind ik nou van boeken. Boeken zijn gewoon een stuk leuker als ze af zijn.
Lieve mensen, het gaat goed met het boek.
Michelle van Dijk, 21 mei 2011
Michelle van Dijk 