Michelle van Dijk

In een tweede ronde van veertig dagen zou ik alles herschrijven. Die veertig dagen, zoals Sylvia Plath ze deed, zoals de vastentijd, zoals tussen Pasen en Hemelvaart, zoals Jezus in de woestijn, het heilige aantal dagen. Maar. Ik wil mezelf niet met Jezus vergelijken ofzo. Dat is nu juist het punt: ik zit niet in de woestijn. Er zijn feestjes en andere leuke afspraakjes en er is overwerk en Jezus had ook geen twee kinderen die precies in de maand van Sinterklaas en Kerst jarig zijn en wie regelt dat anders allemaal. Dat bedoel ik. Maar ik heb al negen dubbele spaties en zevenduizend woorden geschrapt. En het gaat wel lukken.

Anton Koolhaas schreef zijn boeken tussen Kerst en Oud en Nieuw. Een jaar nadenken, een week schrijven. Huppekee, klaar. Daar zou ik eens een voorbeeld aan moeten nemen. Zijn boeken waren misschien niet zo dik. Maar daar zou ik ook een voorbeeld aan kunnen nemen.