Ik dacht, om eerlijk te zijn: ‘Oh nee, een boek met knullige tekeningen.’ En: ‘Oh nee, een boek met cyborgs en superhelden.’ Daar hield ik al niet meer van sinds ik de Teenage Mutant Ninja Turtles achter me had gelaten. Toch trekt schrijver DC Pierson je wel mee in zijn verhaal met de simpele, directe weergave van de monologue intérieur van een tiener.
Lees mijn volledige recensie van The boy who couldn’t sleep and never had to op de mooie, gloednieuwe, supergave site van de Bored to Death Book Club.
Michelle van Dijk 