Dag 10
Op Koninginnedag hebben we poppenkastpoppen gekocht, dus ik duik ’s avonds achter de bank voor een verhaal. Ooit vierde ik met mijn ouders vakantie op een gereformeerde camping waar de poppenkast het hoogtepunt van de dag was. Ik ken het liedje nog: Jan Klaassen, Jan Klaassen, Jan Klaassen ben je thuis? Doe open je gordijntjes en kom dan met Katrijntje. Het verhaal heb ik niet goed voorbereid. Jan Klaassen krijgt een opdracht van de koning: hij moet een knappe prins zoeken voor de prinses. Hij moet hem zoeken bij de dinosaurus (die moest ik ook in het verhaal verwerken). Maar dan bedenk ik dat ik geen prins-pop heb en het wordt ineens een heel feministisch verhaal waarin de prinses zegt dat ze geen prins hoeft. Het leukste is het klassieke poppenkasteffect, dat de kinderen roepen waar de dino is en dat de dino weer weg is als Jan Klaassen zich omdraait. En nog drie keer. Ze moeten ook heel erg lachen als de koning achter Jan Klaassen aanrent met een zwaard. Het maakt ze helemaal niets uit dat mijn hoofd boven de bank uitsteekt. Het is prachtig.
Dag 11
Ik heb een toverschuur. De schuur hoort bij het huisje en we kochten huis/caravan en schuur met inboedel en al. Elke dag ontdek ik iets nieuws in de toverschuur. Een elektrische grasmaaier en nog een elektrisch apparaat waarmee je de randjes doet (help me, hoe heet zo’n ding?). Een combimagnetron. Zo’n honderd ballenbakballen, twee voetballen en een rugbybal. Opblaasdingen voor in het zwembad. Waterpistolen. Een tuinslang. Een ligstoel. Vandaag probeer ik de ligstoel. Het is zo’n wit plastic inklapding. Er zit ook een kussen bij. Ik veeg ‘m schoon en ik lig erop. Je kunt ‘m makkelijk verplaatsen, want er zitten wielen onder. Dat is wat ik vandaag gedaan heb. Op een stoel liggen en de stoel verplaatsen als de zon achter een boom dook. C’est tout.
Dag 12
Ik zei al dat de poppenkastshow (de kinderen noemen het een show, ik vind dat zelf wat overdreven, maar ik zal ze geen ongelijk geven) een groot succes was. Het aantal toeschouwers is inmiddels meer dan verdubbeld. De buurjongens zijn erbij gekomen. Ik moet soms tussen de vijf kinderen (4-7 jaar) springen of iets naar ze roepen, maar meestal gaat het goed. Ze hebben zelf bedacht hoe je lotto kunt spelen op zo’n manier dat iedereen tegelijk lotto heeft. Zo komt er vanzelf vrede op aarde.
Dag 13
De laatste dag. Zus en nichtjes komen op bezoek: pannenkoeken in de tuin en stofhappen in de speeltuin. Daarna inpakken en wegwezen. Thuis ruikt het anders. Minder muf, maar ook minder groen. Het duurt altijd even voordat je weer aan de andere volgorde in de bestekbak gewend bent.
Michelle van Dijk, 5 mei 2011
Michelle van Dijk 