We zitten in de keuken en onderwerp van gesprek is de #wienzebek die Sophie Walraven van me schilderde. Sophie Walraven schildert de foto’s die mensen op hun Twitterprofiel hebben staan en laat haar volgers raden: wienzebek is dit? Die bek kun je dan ook kopen, dus ik heb een origineel portret van mezelf, gemaakt door een echte kunstenaar.
M’n dochter vraagt: ‘Wie heeft die gemaakt?’
Ik zeg: ‘Een kunstenaar. Sophie.’
Zoon en dochter kijken me verbaasd aan. Ze kennen een Sofie. Ze is drie jaar en heel lief, misschien ook heel knap maar nog niet zo knap dat ze dat kan maken. Maar dat is niet wat ze zich afvragen.
Zoon zegt uiteindelijk: ‘Maar Sophie is toch geen jongensnaam!’
‘Nee!’ roept mijn dochter. ‘Dat kan helemaal niet!’ Ze moeten er een beetje om lachen.
Aha. Een kunstenaar dient een man te zijn. Maar ik heb ze dat echt niet verteld.
‘Een kunstenaar kan ook een vrouw zijn.’
Ze blijven me aanstaren. Twee onmogelijkheden. Een kunstenaar die een vrouw is. Of een jongen die Sophie heet.
Michelle van Dijk 