Ineens was hij daar: de Engel van het Onderwijs. Met zijn lange blonde haren was hij net de elf Orlando Bloom die Lord of the Rings uitgegaloppeerd kwam om zijn fantasieloze docent, deze ork, te vertellen dat zij de toekomst van de natie om zeep hielp door alleen maar van die kutterige readers uit te delen.
Het Youtube-filmpje met Jeff Bliss, die een vlammende speech houdt nadat hij er uitgestuurd is, werd aanzienlijk vaker bekeken dan video’s die ’t kofschip uitleggen. Hij had wel een punt, twitterde men alom. Dat is toch een mooi dingetje in het onderwijs van tegenwoordig: leerlingen krijgen al punten als ze beginnen te praten.
Laatst had ik ook twee van die chagrijnige puberdreutels voor me. ‘School is niet leuk en het is nog erger als je ons er uitstuurt.’ Leuk is wat je vorige week zondag voor je moeder hebt geknutseld. Leuk is Orlando Bloom. Ik bereid je voor op je freakin’ eindexamen. Het is mijn taak om alle inspiratie, alle dagdromen uit jouw systeem te bannen zodat je op een dag urenlang op een verrekt harde stoel in een meurende gymzaal examens kunt maken, zonder je te laten afleiden door dat puistenhoofd links of dat lekkere wijf rechts van je. Het is de perfecte voorbereiding op het suffe werkende leven dat zal volgen.
Behalve als je leraar wordt, want dan word je op je goeie dagen nog ’s om niets uitgekafferd door een minderjarige elf.
Oh ja: wie inspireerde Jeff tot de Youtube-hit van zijn leven? Juist.
Deze column stuurde ik naar de Volkskrant-columnistenjacht, maar hij werd niet geplaatst. Hier wel.
Michelle van Dijk 