Michelle van Dijk

Aan de Oude Binnenweg, schuin tegenover boekhandel Van Gennep, dé boekhandel in Rotterdam waar je komt als je chagrijnig wordt van Polare (daar zal ik later nog eens over schrijven), is/was café Rhythm gevestigd. Rhythm is het goeie ouwe blowcafé (wie is er niet high geworden?) waar ik regelmatig tussen mijn veertiende en achttiende levensjaar en met verschillende jongelui in verschillende staten van helderheid in de banken schoof, een potje tafelvoetbal speelde, waar ik de nummers uit de jukebox kende, onder tafel tegen jongemannenbenen aanschuurde, pinda’s met mijn decolleté ving en veel biertjes dronk. Rhythm was ook de vaste plek van een aantal grootgebruikers van alcohol of drugs, of, je zou kunnen zeggen, een plek waar men onder invloed graag verbleef en waar men er graag voor zorgde dat je onder invloed bleef.

En nu? Nu wordt boven dat schattige cafeetje een hostel gerealiseerd. Ik zou het Hotel California noemen.