En de docent staat daar met zijn armen in de lucht, of op de tv gericht, als een roepende in de woestijn: ‘OMG, wat zegt Gordon nu?!’ Want twee dagen later zitten we weer in de rapportvergaderingen met onze handen in het haar want Sam ligt buiten de groep, Jesse noemt iedereen ‘homo’ en z’n ouders vinden het goed, Sanne wordt gestalkt door haar ex-vriendje, maar ze is pas een eersteklasser dus ze stelt zich misschien een beetje aan, maar dat denken nu juist ook al haar klasgenootjes. Bonny heet een slet te zijn, Gönner wordt duidelijk gepest, Mike worstelt misschien met zijn geaardheid?
En ouders vragen: wordt er op deze school gepest? Hebben jullie een pestaanpak?
Zeer regelmatig corrigeer ik leerlingen met discriminerende, seksistische, racistische of anderszins beledigende of kwetsende opmerkingen. ‘Bruine’ en ‘gele’ zijn soms vaste bijnamen voor gekleurde kinderen in de klas, ‘nigger’ is ook weer in zwang (‘hij zegt het zelf ook’), en homo als scheldwoord, ja, what else is new? Ik corrigeer ze omdat woorden mensen buitensluiten. Dat valt niet te ontkennen, echt niet. En kom op, wij zijn volwassen, wij weten dit, wij proberen de schade te beperken.
De juryleden doen soms aardig tegen kleine kinderen op het podium, maar vergeten dat kinderen en tieners ook naar dit programma kijken, vergeten dat volwassenen ook pesten en gepest worden, dat de juryleden nu zelf de pesters zijn die iedereen uitlachen die niet bij hun groepje hoort. In het Grote Racisme Experiment viel mij vooral op hoe groot de invloed van de leidster van het experiment was. Zo makkelijk is machtsmisbruik. En zo fout zijn de opmerkingen van de jury van Holland’s Got Talent.
Slot op je mond, Gordon. Geef het goede voorbeeld.
Vervolg op Gordon: nr 39 with rice.
Inmiddels ook gespot door NRC met link naar dit bericht. En op Joop.nl.
Michelle van Dijk 
Geef een reactie op A. van Dokkum Reactie annuleren