Thuis is waar internet gratis is – waar de drie golfjes helderwit oplichten of de 3G-pijltjes weer kleur tonen – waar je telefoon trilt van gemiste Whatsappjes – of de kinderen nog schoon ondergoed hebben, is de vraag bij thuiskomst, nee, antwoord ik, dat wordt snel wassen. (Zij zien elke zomer twee vakantielanden, neveneffect van een echtscheiding.)
Maar we misten niets in Slovenië. Toen we op de eerste avond de slaapkamerdeur achter ons dicht deden, eindelijk slapen, na een lange reis, autorijden, vliegen, autorijden, kaart van Slovenië vergeten, Tomtom bleek geen kaart van Slovenië te hebben, niet gecheckt? nee niet gecheckt, geen moment aan gedacht, dan maar rijden op de regiokaart uit de Capitool en op de gok, in het dorp vragen of ze Darja kennen en zo het juiste huis vinden en verrek, het lukte, ze had nog eten voor ons gemaakt ook, ze wees ons de kamers, het huis, we praatten, en daarna dus slapen, maar we deden de slaapkamerdeur dicht en zagen daarop een A4’tje met in grote letters, handgeschreven, de Wifi-code.
Thuis draait nu de was, doen we boodschappen – thuis is waar de mensen in de bakken van de Lidl graaien – ja, de Lidl heb je overal in Europa, maar hier wordt beter gegraaid dan in de andere Lidl-landen. (Vandaag deed ik boodschappen bij de Lidl en ik kocht er twee T-shirts en een pyjama. Camp of convenience, zeg het maar.)
Thuis is dit witte huis in Rotterdam, deze 75 m2, mijn stadse appartement – ik zal nog eens vertellen hoe mijn huizenjacht geëindigd is in het huis waar ik al woonde, maar niet nu. De Sloveense heer des huizes verontschuldigde zich toen wij hem uitvoerig bedankte voor zijn gastvrijheid: ‘It’s a small house.’ Het huis was drie tot vier keer zo groot als mijn huis. Wij lachten erom.
Wij zijn geen avontuurlijke familie, geen wereldreizigers, wij zijn toeristen met camera’s om de nek en hoedjes op tegen de zon en we vergeten steeds de waterschoenen omdat we denken dat overal zandstranden zijn, maar reizen is makkelijker dan ooit, de wereld is klein, wat blijkt, ‘proost’ in het Sloveens is hetzelfde als ‘proost’ in het Russisch en ijsjes koop je overal in euro’s. Ik ben niet van het EU-sentiment, maar laten we eerlijk zijn, we vergeten wel eens dat de contacten met andere landen, andere volkeren ook iets grimmiger kunnen zijn. Thuis is waar je moeder vertelt hoe dat was: ‘Mam, hoe is de Eerste Wereldoorlog ontstaan?’ en ‘Poetin is een kindermoordenaar’ waren aanleidingen voor goede gesprekken.
Er komen wat Whatsappjes binnen, de kinderen zijn veilig aangekomen in Tsjechië. Ze hebben er Wifi en een zwembad.
Michelle van Dijk 