Michelle van Dijk

Omdat mijn leerlingen in 4 havo als schoolexamen (!) een column moeten schrijven en omdat ‘goedemorgen’ als lesopening zo saai is, schreef ik ook een column voor hen. Ik koos het onderwerp dat zij al in een oefencolumn hadden beschreven: een totaal telefoonverbod. Probeer ‘m maar eens net als mijn leerlingen te lezen met je telefoon voor je – zonder naar het ding te kijken.

Niet doorvertellen: ik heb ook een smartphone. Je ziet ‘m alléén in de les als de computer niet werkt voor de absenties of als ik te leeghoofdig ben om zonder rekenmachine cijfers uit te rekenen. Tijdens mijn werk gebruik ik maar één sociaal medium en dat is de app Real Life Classroom, waarin ik in het echt zo’n dertig leerlingen ontmoet die ik help om meer te leren – want ik geloof dat alleen echt contact inspireert om te leren.

Maar ik ben niet roomser dan de paus. Ik had die smartphone al eerder dan jullie. Die had ik nodig om op elk moment van de dag geheime mailtjes van mijn geheime vriendje te kunnen lezen – of andere relatie-issues. De details zal ik jullie besparen, ik ben immers jullie leraar. Het vriendje ging weg, de smartphone bleef: mijn lijn met de wereld in drie mailadressen, duizend volgers op Twitter en een hele zooi vage vrienden op Facebook, Linkedin en – wow, hoe heb ik ooit kunnen leven zonder Whatsapp?

Toch zijn er voor mij duidelijke grenzen aan elke gimmick die het moderne leven te bieden heeft. Ik vat het in één woord samen: focus. Je richt je focus in het leven op alle dingen die echt goed voor je zijn. De rest moet je weglaten. Aan álles aandacht geven is namelijk de kortste route naar burn-out, bore-out, gekkenhuis. Wat goed voor je is, dát moet je goed doen. En wat is goed voor je? Alles waar je energie, inspiratie en geluk van krijgt, niet alleen heel even, maar ook op lange termijn. Word je blij van sociaal contact? Prima, maar doe het dan goed, in ’t echie. Word je blij van een toekomstdroom, een bepaald beroep, een diploma? Dan moet je dáár je energie in steken. Maar focus. Eén ding tegelijk. Met een telefoon in je hand kun je geen bergen beklimmen.

Ik zal nooit een totaal telefoonverbod instellen, want die focus moet je zelf vinden. Je moet zelf ontdekken welke afleiding je moet uitschakelen, en hoe, om gelukkig te zijn. Ik wil je wél helpen, dus:

Welkom in mijn Real Life Classroom. Deze app vraagt toegang tot: jouw identiteit. Ik wil jullie leren kennen, ik wil contact met jou. Alleen als ik je ken, kan ik je helpen iets te leren. En ik leer je niet kennen als je je verstopt achter een beeldscherm.

Wil je deze app activeren? Vinkje aan, akkoord? Doe dan nu je telefoon in je tas.