‘Weet je wat mij opvalt? Er zijn hier veel meer mannen,’ zegt mijn zoon.
We zitten in de McDonald’s in Marrakech, waar vele ouders op deze zaterdagavond hun kinderen van Gelukkige Maaltijden voorzien. Alles halal. Op een groot scherm kijken we Europees voetbal en daarna rugby terwijl we Franse frietjes weghappen. Na een week tajines, harira en muntthee mag dat.
‘Aan het werk, bedoel je?’
‘Nee, overal, ook op straat, in winkels. Waar zijn de vrouwen?’
In de Mac zijn er nog best wat, maar het is waar: vrouwen zie je hier en daar in de horeca, hier en daar in een winkel, op straat als hennatekenaar of als bedelaar, maar verder niet.
‘Ze zijn thuis met de kinderen. Met de vrouwen bij elkaar. Ze werken in en rond het huis. In Nederland was het vroeger ook zo.’
‘Oh.’ We kijken naar de rugbymannen. Het regent in Europa.
En dan zegt mijn dochter: ‘Dat wil ik later ook! Dat is fijn, dan kun je bij de kinderen zijn!’
En toen heb ik haar sjaal om haar hoofd geknoopt en haar verkocht voor zes kamelen.
Michelle van Dijk 
briljante repliek
LikeLike