Het regende drie dagen op de camping en ik las Cinderella van Michael Bijnens. Lezen in het Vlaams (West-Vlaams, Antwerps) went snel, maar ik struikelde over het woord ‘botten’.
Op de eerste pagina lees ik: ‘…hij zou het verdomme niet moeten avonturieren om de vijf botten te laat te komen.’
Op p. 19, over de outfit die Iris draagt: ‘…leren botten die haar tien centimeter extra cachet moesten geven.’
Het eerste citaat is ongetwijfeld een uitdrukking waar ik de logica niet van hoef te doorzien, het lijkt om een tijdseenheid te gaan, uit het tweede citaat blijkt echter dat het om schoenen (hakken, laarzen?) gaat.
En gelukkig sta ik op een camping vol Vlamingen. Juist toen ik over de bottenkwestie nadacht, riep mijn buurman over het veld: ‘Jasper, ge hebt de verkeerde botten aan!’ En hij liep naar Jasper met een stel laarzen in zijn hand.
Vlaams of niet, ik vond het boek verschrikkelijk. Heel veel seks en geweld, nooit zonder elkaar, heel veel vrouwengeweld dus. Hoeveel tot bloedens toe misbruikte vagina’s kan een lezer verdragen? Misschien had ik niet anders moeten verwachten bij een boek dat over prostitutie gaat. Misschien ben ik er de verkeerde lezer voor. Geweld en geweld alleen, zoals in een Tarantino-film. Maar de laatste Tarantino viel me ook tegen. Heel veel bloed gaat een keer vervelen.
Michelle van Dijk 