Gevonden in de ramsjbakken van Donner: Dagboek 1944 van Hans Keilson. € 5,90.
Hans Keilson zit ondergedoken in Delft wanneer hij dit dagboek schrijft: vrouw (niet joods) en kind ziet hij zelden. Hij schrijft over de andere, jongere vrouw voor wie hij gevoelens heeft; hij schrijft over de soms botte Suus bij wie hij onderduikt; hij schrijft poëzie, hij schrijft over poëzie, hij schrijft over geloof, over het leven. Je moet het boek langzaam lezen, zodat je op zijn zinnen kunt kauwen. Die zes euro is het boek meer dan waard.
Ik geef je vast drie zinnen om op te kauwen (ik deelde ze eerder op Twitter).
‘Als je luider praat, worden dingen harder, komen ze op een ander niveau. Meestal lager.’
‘De wereld is vaak alleen door de leugen te bedwingen. Anders zou je naar buiten toe leegbloeden. Zo bloed je naar binnen toe leeg.’
‘Van een God die buiten de geschiedenis staat is de geschiedenis niet slechter en God niet beter geworden. Je moet je wel tien keer bedenken voordat je, als je over politieke zaken praat of schrijft, het irrationele aspect binnenboord haalt of buitenboord laat. De kunst van de duiding.’