Michelle van Dijk

Moet ik het wel een recensie noemen? Het is veel meer dan dat! Twee lezers van de ‘We Love Lit’-groep van Hebban lazen Darko’s lessen en plaatsten een grondige analyse van het boek. Heel gaaf om te lezen. En ja, het is toch ook een recensie, en het oordeel van Natalie en Gigi luidt:

Een boek dat veel stof tot analyseren geeft en daarnaast mooie thema’s aanstipt, maakt dat ik niet enkel oordeel over het verhaal. Hierdoor is dit boek voor mij vier sterren waard.

Juist die gelaagdheid in het verhaal maakt het lezen zo leuk en interessant.

Dit vond ik het allerleukste stuk in de recensie:

Gigi: Het boek bevat meerdere motieven die de besproken thema’s mooi ondersteunen. Naast de lessen is ook de verhuisbus een motief. De schuilkelders en het souterrain waar Darko woont, herkende ik als motief. Ik denk dat er onder de andere lagen van het verhaal verborgen, ook een vatersuchemotief in zit, maar dat weet ik niet zeker. Dat zou ik graag eens aan Michelle van Dijk zelf voorleggen.
Heb jij ook motieven gevonden?

Natalie: Oh oh motieven. Wat doe je me aan Gigi. Het is voor het eerst dat ik over het vatersuchemotief hoor. Ik heb het Basisboek Literatuur erbij gepakt voor de betekenis. Er zitten zeker meerdere motieven in ‘Darko’s lessen’. Maar welke? Ik ben bang dat ik je een antwoord schuldig moet blijven.

Ik vraag me af of ik zelf wel eerder van het vatersuchemotief heb gehoord. Vast wel, maar het is niet erg blijven hangen. Voor mij is Darko iemand die zijn eigen identiteit zoekt en natuurlijk ontwikkelt hij die in relatie tot zijn ouders en het verleden van zijn ouders. Ik hoop wel dat verhuisbusjes in de Nederlandse literatuur net zo’n klassieker worden als het vatersuchemotief…

Alle foto’s hieronder zijn gemaakt bij Notes of a Dirty Old Man, Bar Bukowski, door Michiel van Noppen.