De kunst van het barbieren verveelt mij alweer een tijdje, maar in de Alte Nationalgalerie werd ik eraan herinnerd hoe ontzettend ver terug deze retrotrend eigenlijk gaat. De schilderijen met baarden en snorren zijn daar zo strak en voorbeeldig dat je bij de kapper geen andere voorbeelden meer nodig hebt.
Om de retro-metroman op weg te helpen bij zijn Pruisische snit, heb ik vier voorbeelden gekozen:
Hoewel de keizerlijke Fritz (volle baard uiterst links) natuurlijk imposant is,en de wat meer bescheiden groeisels daarnaast al snel wat artistieker lijken, vind ik deze Freddy Mercury-lookalike toch het best:
Ach, het is een fantastisch museum. Mijn favoriet was dit keer toch een vrouw zonder baard. Het is net een foto, levensecht, maar het is die blik in haar ogen waardoor je gefascineerd blijft kijken: ze kijkt je vriendelijk, maar ook trots aan – tevreden, maar ook een tikje ongeduldig – zoon, maak dat schilderij nou af! Trouwens, kijkt ze je aan? Missschien net niet, maar ze heeft je wel in de gaten. Zo doen moeders dat: ze zien alles, ook al denken ze ondertussen aan hele andere dingen.
onderschrift: Ferdinand von Rayski, Die Mutter des Kunstlers, 1850
Als je nu niet in de buurt van Berlijn bent, dan geeft dat niets; de meeste schilderijen hangen er permanent. De tijdelijke tentoonstelling Wanderlust en het museumgebouw kun je ook een beetje ontdekken dankzij dit filmpje:
Michelle van Dijk 