Ja, het is een schrijfvakantie, maar ik ben ook gewoon toerist en ik doe de toeristendingen, dus: de koepel van de Bundestag. Ik blijf steeds Reichstag zeggen, maar Duitsland is geen Reich meer, het is een Bondsrepubliek. Maar goed, het gebouw wordt wel nog ‘Reichstaggebaüde’ genoemd. De koepel is gratis te bezichtigen, als je vooraf reserveert. Mooi uitzicht, mooi ontwerp, interessant stukje geschiedenis. Alleen een beetje warm.
Bij het bouwen van dit parlementsgebouw (in 1894) was global warming nog niet zo’n punt. En hoewel Berlijn onwijs veel grote en prachtige parken heeft, kun je bedenken dat een omgeving met zo veel steen tijdens een hittegolf iets te warm wordt.
De rijen en security check (rechts voor het gebouw, hier niet in beeld) zijn weggewerkt in een paar witte containergebouwtjes en daarbuiten staan security-medewerkers onder witte parasollen. Na de security check ga je met een groep en begeleider naar binnen. De begeleider brengt je bij een lift waar de gehele groep in móet passen. We hangen er slapjes bij in dit mandje, als menselijke kipfingers worden we omhoog gehesen naar de AirFryer.
Daarna cirkelen we rond in de koepel – een ontwerp van Norman Foster, die ook ‘De Augurk‘ in London en de Hearst Tower in New York ontwierp: mooie glazen torens waar ze, nu wel bekend met global warming waarschijnlijk iets bedacht hebben om te voorkomen dat mensen wegbranden als miertjes onder een vergrootglas. Terwijl je omhoog loopt, kun je de stad zien. En het wordt warmer en warmer, maar het uitzicht wordt beter en beter. Als je afdaalt, kijk je in de spiegels, kijk je naar de mensjes achter glas die alle kanten uitkijken, je probeert jezelf in de spiegel op de foto te krijgen en als je goed kijkt, dan lukt het (zoekplaatje!).
Suf van de warmte wachten we voor de lift naar beneden. De begeleider laat eerst een lege lift wegglijden, we moeten met een hele groep instappen als we allemaal gaar genoeg zijn. Dan gaat het mandje weer naar beneden, het schudt ons uit, geurig en heet.
Michelle van Dijk 