Michelle van Dijk

Een gulden regel in de literatuur luidt: een roman met het vrouwelijk orgasme als Leitmotiv krijgt zelden literaire erkenning. Het hoogst haalbare is gekreun in de literaire marge – omdat sommige van die boeken wél goed verkopen. Het blijft een dingetje: een man kan beweren dat hij masturbeert bij zijn eigen verhalen (Giphart, om er maar eentje te noemen), naakt op de cover staan (Wilfried de Jong, verder niks mis mee), in pseudo-biografische verhalen roepen dat hij een befkoning is (Brusselmans, James Worthy), maar als een vrouw zich ook maar een beetje kinky gedraagt in literatuur, zijn we in shock (Heleen van Royen, Catherine Millet). Dus voor wie denkt dat mommy porn echt een nieuw genre is dat het etiket ‘literatuur’ niet verdient: ken je clitklassiekers! Hier vind je zeven verplichte nummertjes voor een volwaardige literair-seksuele opvoeding.

Dit stuk verscheen in 2014 op Passionate Platform, nu in de Throwback! Ik las namelijk ‘Vrouwen die schrijven leven gevaarlijk’ van Stefan Bollman, die in dit boekje een reeks schrijfsters portretteert en zo probeert de geschiedenis van vrouwen in de literatuur te schetsen. Hierin stelt Bollman zonder bewijs: ‘De afgelopen zeventig jaar is er een hele stoet vrouwelijke D.H. Lawrences voorbijgetrokken.’ Hij gaat mijns inziens voorbij aan het gegeven dat seks vanuit vrouwelijk perspectief toch als minder literair gezien wordt, maar goed, lees deze boeken en oordeel zelf. 

1. D. H. Lawrence, Lady Chatterley’s Lover (1928, ‘vrij’ verkrijgbaar sinds de jaren zestig) – de enige man in dit lijstje, maar hij schreef dan ook wel een heerlijk boek over seks. Onderdanigheid en anale seks, bijna een eeuw vóór 50 Shades. Jammer van die snor.
   ‘She had to be a passive, consenting thing, like a slave, a physical slave. Yet the passion licked round her, consuming, and when the sensual flame of it pressed through her bowels and breast, she really thought she was dying: yet a poignant, marvellous death.’
2. Diane di Prima, Memoirs of a Beatnik (1969) – oh bah: de ene man likt het sperma van de ander weg. Vinden we tegenwoordig enigszins onsmakelijk, maar wat hadden ze een plezier, die beatniks.
   ‘He began to lick my stomach, the hair of my pussy, stiff with my come and Ivan’s, deliberately, hungrily, tasting and devouring, pausing to sniff and smell at my thighs.’
3. Erica Jong, Fear of Flying (1974) – klassieker uit de seventies. Heel veel Freud, heel veel geklets over relaties en seks, vooral grappig, maar wel wat gedateerd.
   ‘I had grown-up finger-fucking to Frank Sinatra’s In the Wee Small Hours of the Morning.’
4. Elfriede Jellinek, De pianiste (1983) – niet voor softies. Een pianolerares vraagt om heftige, gewelddadige seks – en krijgt het. Jellinek won de Nobelprijs in 2004.
   ‘Ze drukt haar nagels onder zijn voorhuid en verbiedt Klemmer ook maar een kik te geven, hetzij van vreugde, hetzij van pijn.’
5. Jeanette Winterson, Written on the Body (1992) – wat minder seks, heel veel liefde. Onbeschrijfelijk veel liefde. Tussen man en vrouw of tussen vrouw en vrouw? Wat boeit het. Het lichaam als de huls waarmee we het maar moeten doen – het liefhebben.
   ‘Will you be true to me?’
   ‘With all my heart.’
   I took her hand and put it underneath my T-shirt.  She took my nipple and squeezed it between finger and thumb.
   ‘And with all your flesh?’
   ‘You’re hurting me Louise.’
6. Marita van der Vyver, Griet skryf ’n sprokie (1992) – seks en sprookjes en apartheid. Een vrouw is net in scheiding en er staat een engelachtige, jonge jongen voor haar deur, honingbruin, ‘selfs sy penis lyk asof dit in heuning gedompel is’. Tip: gewoon in ’t Afrikaans lezen.
   ‘Adam het sy kop tussen haar lieste laat sak met die gretigheid van ’n dier wat sy dors wil les. Die skerp lig teen die plafon en die lam gevoel in haar oopgesperde bene het haar ’n oomblik lank aan ’n kraamsaal herinner.’
7. Charlotte Roche, Vochtige streken (2008) – hoofdpersoon is, geloof ik, een enorme bloemkoolvormige aambei. Volgens sommigen is een werk pas literair als het iets met je doet. Dat gaat hier zeker op: het is onmogelijk om Vochtige streken te lezen en niet minstens één keer misselijk te worden.
   ‘Hij maakt zijn handen nat en bevochtigt een groot deel van mijn onderlichaam. Van mijn navel naar beneden, links en rechts tot op mijn dijen, dan tussen de schaamlippen door tot aan mijn kontgaatje en nog verder tot aan mijn stuitje. Hij bekijkt mijn bloemkool nauwkeurig.’