Een paar weken geleden kondigde Giovanni van Bronckhorst zijn vertrek aan bij Feyenoord. Hij is na dit seizoen toe aan een nieuwe uitdaging: ‘Er is nog veel om dit seizoen voor te strijden. We moeten Europees voetbal veiligstellen, via de competitie of via het bekertoernooi. Daar heb ik zin in en kijk ik naar uit. Tegelijkertijd heb ik veel nagedacht of ik ná dit seizoen nog één of meerdere jaren hoofdtrainer van Feyenoord wil blijven. Dat was een hele moeilijke beslissing, want Feyenoord zit in mijn hart. Echter, in mijn carrière heb ik altijd mijn gevoel gevolgd en mijn gevoel zegt nu dat ik dat niet moet doen. Het is goed zo.‘
Noem het toeval, maar juist in die week vertelde ik mijn club dezelfde boodschap. Na enkele prachtige successen hebben we natuurlijk ook dit seizoen nog veel om voor te strijden, dus daar gaan we voor. Maar daarna… ?
Het is niet een simpel ‘het is goed zo’ – daar geloof ik ook bij gevoelsmens Gio niet in, hoewel het misschien een fijn en eenvoudig antwoord voor de media is – maar laat ik nu alleen voor mezelf spreken. Het is bij mij niet snel ‘goed zo’. Het is eerder ‘nooit goed genoeg’. Er is meer en ik wil meer. Ik heb ruimte nodig voor ladingen ambitie en bewijsdrang, voor goede ideeën en voor een strakke uitwerking ervan en ik wil mensen om me heen die daar ook energie van krijgen en die mij ook weer inspireren – en af en toe een beetje tegengas geven.
Waar of hoe dan? Zéker in het onderwijs en zéker niet te ver van Rotterdam. Als docent Nederlands of als leidinggevende of als… ? Dat weet ik nog niet. Maar de transfermarkt is open…!
Michelle van Dijk 