In het boek Twee koffers vol, waarover ik gisteren schreef, bekijkt de ik-persoon het schilderij ‘De intocht van Christus te Brussel’. Ik had er nog nooit van gehoord (zie hier een Wiki-pagina). Wel kende ik De intrede van Christus in Brussel, een boek van Dimitri Verhulst, het stond al een tijdje nog-niet-gelezen in mijn kast.
Het schilderij van James Ensor uit 1888 is een carnavaleske optocht, mensen met maskers en schmink, een fanfare, een vaandel ‘Vive la sociale’, hoogwaardigheidsbekleders en ergens in het midden daarvan komt Jezus op zijn ezel binnen. Een spottend portret van samenleving en religie – en dat is de roman van Dimitir Verhulst ook, zij het in de vorm van zijn scherp Vlaamse, spottend humoristische proza. Vermakelijk om te lezen, maar spannend of diepgravend is het werk niet. De satirische grap is eigenlijk alles en de mop (Ken je die mop waarin de Belgen allemaal op de komst van Christus wachten?) wordt voorspelbaar uitgewerkt. Enfin. Toch fijn om af en toe zo’n lekker cynische blik op de wereld goed verwoord te zien.
Wie hoopte met een ongeschonden gezicht thuis te komen, ging er beter niet van uit dat er ook maar iemand ooit een deur voor hem zou openhouden.