‘Waarom wil je dit verhaal schrijven?’
Ik schrijf wel over het zwartst in mijn leven, want het moet.
Ik was negentien of twintig toen ik op een literaire borrel met een onbekende man over het schrijven en het leven sprak. Ik was nog niet lang weg bij een liefde waarvoor ik geen liefde meer voelde. ‘Daar ga ik nooit over schrijven. Ik wil er nooit meer aan denken. Het is niet interessant. Hij verdient het niet.’
De onbekende man gaf me het advies daar juist wel over te schrijven.
‘Nee. Nooit.’
Het is een waarheid als een koe, en ik vind koeien prachtig, ook al vind ik ze ook groot en smerig. Ga niets uit de weg. Vrees het zwart niet. Ga op volle snelheid en met volle kracht de tackle in. Laat iedereen het voelen, laat iedereen de blauwe plekken zien.
Antwoord 4: Ik schrijf omdat ik niets uit de weg ga.
P.S. Je leest het goed: ik geloof niet in therapeutisch schrijven, maar wel in literaire wraak.
Michelle van Dijk 