Op vrijdag 15 maart staakt het onderwijs. In alle sectoren is geld nodig om de werkdruk te verlagen. Niet iedereen kent het plaatje achter het kostenplaatje. Daarom plaats ik in aanloop naar de staking elke dag een eerder verschenen stuk van mezelf of een ander om duidelijk te maken dat actie nodig is. Vandaag: ‘Het wordt druk op het Malieveld’. door de AOb Oftewel: twijfel niet over de noodzaak van deze staking.
Maar eerst vraag ik even speciale aandacht voor het volgende: bij de Women’s March en de Klimaatmars (beide dit weekend) werd er ook een virtuele mars georganiseerd voor wie niet fysiek aanwezig kon zijn. Dat kunnen wij ook! En wel hier: Onderwijsstaking met hart en hoofd. Kun je er niet bij zijn op 15 maart, bijvoorbeeld omdat je ziek bent (zichtbaar/onzichtbaar), omdat je niet zo lang kunt reizen of staan, omdat je je ongemakkelijk voelt bij mensenmassa’s, of omdat in jouw situatie jijzelf of jouw leerlingen buitenproportioneel gedupeerd zouden zijn (examens, excursies)? En wil je wel je stem laten horen? Doe dan hier mee!
Het wordt druk op het Malieveld
Gisteren plaatste de Algemene Onderwijsbond (AOb) een bericht op de website, dat het herhalen waard is. Je kunt de volledige tekst hier lezen, maar ik haal even eruit wat ik belangrijk vind.
Tijdens de honderden schoolbezoeken merkten AOb-teams de afgelopen weken dat niet-leden zo af en toe twijfelen over staken, omdat zij denken dat er nog onderhandeld wordt met het kabinet. “Dat is absoluut niet het geval”, maakt AOb-voorzitter Liesbeth Verheggen duidelijk. “Er wordt voorzichtig met werkgevers afgetast wat de ruimte is voor nieuwe cao’s, maar in het primair onderwijs bijvoorbeeld schreven álle bonden en de PO-raad samen een brief dat er voor een fatsoenlijke cao meer geld van het kabinet bij moet. Slob en Van Engelshoven, het hele kabinet, komen alleen niet over de brug.
Ten onrechte is het beeld ontstaan dat deze staking geen stappen vooraf kent, alsof de eisen uit het niets komen en er niet al jarenlang onderhandelingen stagneren. Dat beeld is ook ontstaan doordat CNV niet meedoet aan de staking, met de volgende uitleg: ‘We zitten momenteel midden in de onderhandelingen met het po om meer geld te krijgen voor schoolleiders, leerkrachten en conciërges. Omdat het po onze grootste club is en wij nog volop in onderhandeling zijn, wachten we eerst de uitkomsten af.’ Jammer dan voor vo, mbo, hbo en wo, jammer eigenlijk dus ook voor CNV-leden van po die zich blijkbaar al gelukkig moeten prijzen met een kasschuif (het al toegezegde geld voor werkdrukverlaging – nog lang niet genoeg – wordt nu eerder ingezet).
Over de actiebereidheid van scholen zelf zegt Liesbeth Verheggen van de AOb:
Werkgevers mogen inhouden, er wordt immers gestaakt. Al staken we natuurlijk wel voor een gemeenschappelijk doel: investeringen in onderwijs. Er zijn nog best wel werkgevers die zich wat mij betreft sympathieker over dat doel en de actie daarvoor zouden kunnen uitlaten, of ze nu besluiten om loon in te houden of niet.
Neem daarom ook absoluut een kijkje op deze pagina, waar je een overzicht vindt van acties die er de komende week zijn – plofklassen, lawaaioptochten, applausacties, een complimentenmuur (#geefjedocenteencompliment).
Lees ook bericht 1: De 10 terechte klachten van de leraar.
Michelle van Dijk 
Beste Michelle: omdat de bonden ons in de steek laten en het gesprek op niveau voor zichzelf houden. Kijk maar eens hoe ze met ONS professioneel lerarenregister zijn omgegaan. Toen één van de voormannen van PO-in-Actie aantrad om daar de leiding te nemen hebben ze het hem alleen maar moeilijk gemaakt. Kortom: bonden zijn uit op macht, niet op goede arbeidsvoorwaarden!
Je kent vast de uitspraak: follow the money…. Wel, ik stel je voor daarvan te maken: volg de carrière van voorzittershamer onderwijsbonden.
LikeGeliked door 1 persoon
Mij zul je op 15 maart niet zien op het Malieveld. Ik zal daar even gek zijn om weer met vlaggetje, petje, toetertje een feestje te gaan vieren. Misschien was ik wel gegaan als we waren opgeroepen om in zwarte kleding de restanten van goed onderwijs te begraven…
Omda Den Haag toch niet luistert zijn er wel betere opties. Laat Werkdrukverlaging niet aan een ander over en laten we er same, mee beginnen. Ik heb wel wat ideeën daarover:
1. Een werkdag duurt acht uur, volgends de CAO. Dus werk dat er niet meer in past wordt ook niet gedaan (ook niet stiekem in de avonduren). 8 uur is 8 uur (kijk maar eens hoe je collega’s in de zorg dat doen)
2. In de avonduren zijn we niet meer beschikbaar (tenzij er een omschreven compensatie in uren wordt vastgesteld), en dat heeft twee redenen. A. We worden er niet voor betaald en B. We willen de volgende dag fris voor de klas kunnen staan.
Trouwens: de tandarts, de notaris, de dominee, de bouwvakker: denk je dat die in de avonduren speciaal voor jou de praktijk openen?
3. Hotemetoten zijn niet meer welkom in de klas, we hebben wel wat beters te doen voor onze LEERLINGEN. Dus: ook de inspecteur, de externe adviseur, de expert, etc…. Geen tijd voor (want je weet hoe het gaat: eerst heb je ze in de klas, en daarna volgt er steevast een gesprek).
4. We stoppen met het invullen van papiertjes, waar de leerling niet beter van wordt. Ieder die de, papiertje Ingevuld wil hebben moet dan zelf maar aan de bak, want daar hebben ze hun ambulante tijd voor, toch?
5. We stoppen ook met het opvangen van vervangingsproblemen. We hebben er vanuit het werkveld tijdig en vaak voor gewaarschuwd, dat het voortdurend aantasten van salarissen, en het afbreken van arbeidsvoorwaarden, ons vak onaantrekkelijk maakt. Wel, dat is gebeurd, omdat ‘de politiek’ bewust de ogen wilde sluiten en begrotingsproblemen over onze ruggen oploste. Waarom zouden wij in ruil ons best doen om de gevolgen te verzachten?
6. Wij geven geen passend onderwijs. Als we het al zouden willen: ook hier heeft ‘de politiek’ ons laten barsten en zijn beloften niet waargemaakt. De klassen zijn niet kleiner, er is onvoldoende geld voor meer handen in de klas, en er is geen ruimte om leerlingen echt op eigen maat te bedienen. Dus dat laten we verder ook voor wat het is…
Ik ben er van overtuigd dat, als we op deze manier professioneel zijn, er eindelijk een duidelijke boodschap wordt afgegeven. Zolang we ons tegen elkaar laten uitspelen zal er niets veranderen.
Mij zul je dus op 15 maart niet zien. Ik werk, en dat is ook een feestje. Binnen de 8 uren, dat wel.
LikeLike
Ik neem het woord feestje ook niet in de mond! Dit is bloedserieus. En ik snap je overwegingen, maar bedenk dat er veel mensen zijn die dit niet durven.
LikeLike