Ik schreef vorige week: ‘Een goed verhaal mag van mij oneindig opnieuw verteld worden en het fascineert mij hoe die andere vorm dan weer ‘werkt’: lang leve het verhaal.’ Drie boekverfilmingen hadden mijn aandacht gevangen. Maar andersom gebeurt het ook, dat je denkt: dit boek zou echt verfilmd moeten worden.
Een roadtrip gone bad is altijd een goed idee voor een boek of film (zijpad: check eens deze korte film Sevilla, die ik gebruik om leerlingen in één les een recensie te laten schrijven). In Strovuur (2020) van Gerwin van der Werf gaat hoofdpersoon Fay er met haar neef vandoor in zijn gele Mitsubishi Sapporto coupé uit 1980, de ‘Sapporno’ zoals hij hem noemt, of een ‘verroeste pauperbak’ zoals zij hem noemt. Fay is nog schoolgaand, ze is jong, hard (voor zichzelf) en op zoek. Ze beleven avonturen die je misschien niet eens altijd echt kunt geloven – wat misschien lastiger is in een film dan op papier: is het niet heerlijk hoe je in een boek alles lekker kunt aandikken, hoe onbetrouwbaar vertellers soms zijn? Ik denk dat dit boek vanwege de humor zeker in de smaak zal vallen bij jongeren – en nu zag ik dat het boek in de gratis app Thuisbieb komt te staan, een fantastisch en snel uitgewerkt idee van de openbare bibliotheken (nu alleen nog voor Apple). Maar #ikleesthuis betekent dat je het boek ook online bij je favoriete boekhandel kunt bestellen en dat is nog veel leuker, het boek ziet er prachtig uit. Zou er een film van komen? Nou ja, lees dus eerst maar het boek en oordeel zelf.
In de voorjaarsvakantie las ik Hubert Lampo’s Terugkeer naar Atlantis (1953). Het is een dun boekje, maar wel een fantastisch verhaal. En was het korte verhaal De surprise van Belcampo ook niet fantastisch verfilmd? Hubert Lampo is vooral bekend geworden als ‘magisch-realist’ met zijn latere boek De komst van Joachim Stiller (1960), een boek dat ik ook recentelijk las en dat – meen ik – al lang geleden verfilmd is, maar dat sprak mij toch minder aan. In Terugkeer naar Atlantis is de magische laag direct ook een Vatersuche-motief: wanneer de moeder van de hoofdpersoon is overleden, komt hij erachter dat zijn vader niet al dertig jaar dood is, zoals hij dacht, maar verdwenen. Hij gaat zich verdiepen in zijn vader, die altijd een enorme fascinatie had voor ‘Atlantis’ – en hij komt op mysterieuze wijze in contact met twee vrouwen uit zijn verleden. Wat mij betreft voldoende drama en mysterie voor een film. En ja, dit boek is ook gratis online te lezen, daarvoor moet je wel lid zijn van een bieb, en ook nog steeds te koop online.
Tot slot: ja, natuurlijk zou Van oude mensen, de dingen die voorbijgaan ook eens (opnieuw) verfilmd moeten worden.
Michelle van Dijk 