‘Welke Marokkaans autofabrikant is momenteel de enige in Afrika die sportauto’s produceert?’ of ‘Hoe heette Myanmar voor 1989?’ waren vragen die ik in een pubquiz aan mijn leerlingen stelde. We hadden een actiedag voor het goede doel en bij mijn spel waren zo’n 25 leerlingen uit de bovenbouw aanwezig. In de eerste ronde was het gezellig, maar in de tweede ronde, met dezelfde teams, begon de sfeer te zakken. Het was inmiddels duidelijk dat het team met leerlingen uit 5 vwo de andere teams (uit 4 vwo, 4 havo) op vrijwel alle onderdelen versloeg. Met de eerste letters van de gestelde vragen konden zij ook als enige groep het moeilijke woord raden: Fyradebacle. (Leuk hè.)
Het werd me ineens duidelijk. Dit is de oplossing voor ALLES.
Vergeet examens. Vergeet Citotoetsen. We weten heel goed wat de havoleerling van de vwo’er onderscheidt. Een vwo’er weet meer, onthoudt meer, houdt kennis langer bij zich en heeft die sneller paraat en kan sneller en beter verbanden leggen tussen opgeslagen kennis. Dat kun je prima testen in een pubquiz, zoals ik empirisch heb bewezen.
Waarom al die uren zwoegen? Maak het gezellig. Drink er een biertje bij. Niet zo serieus allemaal. Examenfraude? Tweede correctie? Al dat gedoe.
Ja maar, zegt u, daar kunnen ze op trainen! Dan leren ze alle online Triviant-vragen en de volledige inhoud van Wikipedia uit hun hoofd! Het is een trucje!
Precies. Maar dat was het toch al?