Volgens mijn ervaring is onder zulke scholieren nauwelijks belangstelling voor lange Couperusromans, ook niet in hertaling. Maar haar bewerking is zeker geschikt voor het enorme bestand aan eigentijdse, volwassen, intelligente lezers die het veston en de rez-de-chaussee van Couperus niet meer snappen. Tante Floor lijkt op een mandarijn. Couperus bedoelt: een Chinees. Van Dijk maakt het woord dus los van de fruitmand. Couperus schrijft dat tante Floor weer ‘op de mail’ naar Indië zit. Om haar niets digitaals toe te schrijven, hertaalt Van Dijk het tot: de postboot. Dat allemaal levert wel wat sfeerverlies op, maar daar merken moderne lezers niets van.
Een mooie recensie van Van oude mensen, de dingen die voorbijgaan verscheen eind december in het ND (Nederlands Dagblad). Heel fijn aan deze recensie is dat het nu eens niet gaat over de discussie van het hertalen zelf (‘moeten we dat nou wel doen?’), maar over het boek zelf. Zo schrijft Hans Werkman: ‘Couperus verstaat de kunst zijn figuren te laden met energie, de energie van het levende noodlot.’
In de papieren editie van de krant staat ook een voorbeeld van de hertaling. Een mooi gekozen voorbeeld, omdat we hier zo’n uiterlijke omschrijving betreffen die erg typisch voor Couperus is – in dit geval van de dokter. Ook zie je dat ik van één lange zin vier zinnen maak.
Michelle van Dijk 