Categorie: Over taal en literatuur
-
In Engeland zeggen ze: long distance runner. Bij ons heet hij een langeafstandsloper, een loper van lange afstanden. Als je zegt: lange afstandsloper, dan is het een lange man – die afstanden loopt. In het Nederlands plakken we alles aan elkaar. Alles. Het gebruik van een spatie in een samengesteld woord is altijd fout, ook al…
-
Mijn 5havo-klas leest een paar boeken op thema. In kleine groepjes moeten ze drie boeken lezen en bespreken. ‘Oké, we hebben drie boeken met hetzelfde thema. We willen Turks Fruit, Het gym en Mama Tandoori lezen.’ ‘En wat is het thema dan?’ vraag ik. ‘De multiculturele … iemand van een andere cultuur in de Nederlandse…
-
Ik ben geen vertaler, maar dit is mijn favoriet: Bring back Mom, mijn allerlievelingste gedicht, van Margaret Atwood en ik moest ermee aan de slag. Het is nog work in progress, dus verbeteringen zijn zeer welkom. Je mag ook gewoon het gedicht lezen (download pdf, origineel en mijn vertaling: Breng mama terug – Margaret Atwood),…
-
Beste VVD-postermakers, hadden jullie niet beter een komma kunnen zetten tussen ‘straat’ en ‘niet’? Nu zie ik steeds een agent voor me die zijn bureautje midden op straat heeft gezet met bureaustoel, laptop, leeslamp en wachtruimte erbij, zodat hij daar zijn bureauwerk kan doen. Ik vind ook dat dat niet hoort.
-
Alle muren zijn wit in dit huis. Alle plafonds ook. De vloer ook – behalve in de badkamer, waar een oude, vervaagde granito vloer met niet weg te poetsen roestvlekken misschien wel het oudste onderdeel van dit huis is. De deuren zijn wit, de koelkast is wit, de bank is wit. Ik vind dat fijn.…
-
‘Vrolijkheid moet SBS redden,’ kopte Spits gisteren. Remko van Westerloo vertelt hoe hij SBS gaat vernieuwen: ‘Ik vind het heel erg leuk om te anticiperen op waar de kijker behoefte aan heeft, en waar het tijd voor is. Nu is dat vrolijkheid, escapisme, veel humor en positiviteit. Dat houdt in dat we niet meer alleen…
-
Ik had het nog best wel harder kunnen zeggen: nee, De donkere kamer van Damocles is geen boek voor de gemiddelde havist en Max Havelaar is dat niet voor de gemiddelde vwo’er en naar dat niveau hoef je ze niet allemaal op te trekken. Met natuur- en scheikunde kun je stoppen als het niveau je…
-
Vanavond het vervolg op mijn blog over literatuuronderwijs (‘volgens mij gaat het best goed’) in Met het oog op morgen. In gesprek met Aleid Truijens, die vóór een nieuwe literaire canon is omdat niemand nog voor zijn lol boeken leest. Tussen 23.00 en 0.00 op radio 1. Hoe zorg je voor een goede basis aan literaire…
-
Aleid Truijens vraagt zich vandaag in de Volkskrant af waarom literatuur een buitenissige hobby is geworden. Dat denkt zij namelijk omdat haar kinderen van 21 en 25 zelden vrijwillig een boek lezen. Je kunt je afvragen 1. of daarmee voor een hele generatie bewezen is dat literatuur een buitenissige hobby is en 2. of literatuur…
-
Veel kijkplezier (en lees ook ’s een goed boek). http://undergroundnewyorkpubliclibrary.com/
-
In Marseille was ik in gesprek met mijn host over boeken en strips. Hij dacht niet dat wij Asterix en Obelix konden begrijpen. ‘Het is zó Frans!’ Allerlei verwijzingen naar typisch Franse begrippen en ideeën, die zouden wij niet kunnen snappen. Hij had gelijk. Sommige Franse dingen begrijp ik niet. Andere dingen begrijp ik heel…
-
Het is zomervakantie. Overdag ben ik moeder en ‘s avonds werk ik aan mijn boek. Met muziek aan. De komende blogjes zijn plaatjes/praatjes uit de soundtrack of my life. Klik maar op het plaatje en dan hoor je ze ook . Halverwege de jaren negentig hing ik wel eens met een groep neo-hippies op het…
-
Voor het eerst in dit huis kijk ik tv. Een interview met Arnon Grunberg – ‘wat is de volgende stap,’ wordt hem gevraagd, ‘een gezin, het vaderschap?’ De vraag komt nogal out of the blue. Grunberg zegt geen ja of nee. ‘Waar ben je bang voor?’ Ah. Natuurlijk. Deze interviewer weet zomaar tot de essentie door…
-
We zitten in de keuken en onderwerp van gesprek is de #wienzebek die Sophie Walraven van me schilderde. Sophie Walraven schildert de foto’s die mensen op hun Twitterprofiel hebben staan en laat haar volgers raden: wienzebek is dit? Die bek kun je dan ook kopen, dus ik heb een origineel portret van mezelf, gemaakt door een…
-
Natuurlijk is mijn nieuwe huis superstylish, 100% VT Wonen en compleet Jan des Bouvrie en vintage retro brocante meets IKEA-hacks ingericht. Maar de buitenkant ziet er ongeveer zo uit: Op mijn bellenbord ben ik de enige Nederlandse naam. Aan de achterzijde van het blok is mijn balkon maar een beetje sneu zo zonder schotel. Wijk nr 2…
-
Nee, het is geen smoesje: om dit artikel voor te bereiden moest ik echt heel veel filmpjes op Youtube en oude dvd’s bekijken. Dat was toevallig erg leuk en ik was er meer tijd mee kwijt dan met het schrijven zelf, maar vooruit. Natuurlijk wisselde ik ook van gedachten met mijn collega’s: ‘Je moet ’s…
-
Cadeautje van mijn collega’s. Lief hè.
-
Xander en Daniël zijn gezworen kameraden: ooit ontmoetten ze elkaar bij een potje voetbal. Nu delen ze samen ‘een jaar respijt’, hun gap year na het gymnasium. Volgens plan komen ze aan in Perugia, waar ze bij dreadlock-Zweed Ole een kamer vinden. In deze tweede roman van Daan Heerma van Voss worden ik-verteller Daniël en…
-
2 Ik wilde iets anders vertellen: mijn kinderen lezen graag. Mijn zoon van zeven leest nu het liefst strips (Asterix en Obelix en stripboeken van Disney films), mijn dochter van vijf heeft graag sprookjesboeken. Die lees ik haar natuurlijk voor. Hoe kinderen helemaal weg kunnen zijn in een verhaal, dat is het mooiste wat er…
-
1 Als moeder, schrijver en leraar Nederlands heb ik al jaren een simpele droom voor het onderwijs: geef elk kind één keer per jaar een goed boek cadeau. (Of twee.) Weg met het Made-in-China-plastic dat ze met Sinterklaas krijgen, weg met de stichtelijke geschenken met Kerst (op Bijzondere scholen, weetuwel), de bedankcadeautjes voor ouders (kaarsjes…
-
All this, don’t forget, was before every home had a radio, let alone television. This was that pure and pre-Fall condition we describe as ‘They made their own amusements’. (Doris Lessing) Begin jaren negentig kon je me niet wegslaan van de televisie als Rescue 911 te zien was: presentator William Shatner (die ik dus absoluut…
-
What do you go for in a girl? Tits? Ass? I like a girl who reads… .. whose heart bleeds at the words of Graham Greene… … and the info she gets from what she reads, makes her a total fox… she’d still be sweet and she’d still be flirty, cos she reads the classics…
-
En nog veel meer leuke ‘filmverboekingen’ hier.
-
Een Duitse studente logeerde bij mij. Ze zat aan mijn bar en we hadden het over de liefde. Zij wilde even geen relatie, zei ze. ‘Freedom and love don’t go well together.’ ‘Het andere huis’ is een verhaal van Margaret Atwood. Het staat in de bundel Moreel verval. Ik vond het verhaal zo briljant, dus…
-
Belgische snelheidsduivel moet Tonio lezen DENDERMONDE – Een 30-jarige snelheidsduivel heeft van een Belgische politierechter niet alleen een boete gekregen, maar ook de opdracht om een boek te lezen. De man moet Tonio van de Nederlandse schrijver A.F.Th. van der Heijden doornemen, dat gaat over het verlies van zijn enige zoon door een verkeersongeval. De…
-
Boeken zullen nooit uitsterven omdat mensen van boekomslagen houden. Deze retro boekomslagen kun je op maat laten maken voor elk willekeurig boek. Dan kun je de nieuwste Heleen van Royen lezen en doen alsof het een boek van Tolstoj is. Ik geef maar een voorbeeld.
-
‘Book… the forerunner of a new wave of entertainment.’
-
Kinderen zijn creatiever in taal dan volwassenen; ze moeten wel, want hun woordenschat is kleiner dan hun wereld. Op een dag hoorde ik mijn dochter, toen 4 jaar, in de speelgoedwinkel zeggen: ‘Ik zoek meer iets… meisjesachtigs. Iets… K3-achtigs.’ Nog niet eerder had zij het woord meisjesachtig of andere woorden op -achtig gebruikt, nu bedacht ze…
-
Je moet even goed kijken en dan lees je: Warme winteravonden, 21 uitdagingen om erotisch te overwinteren. Ik verzin het niet, erotisch overwinteren. Slechts 4,99.
-
Poëzie is overal. Vannacht op het kussen van het logeerbed bij vrienden waar ik Oud en Nieuw doorbracht. (Feit: elke Rotterdammer heeft iets van Deelder in huis.)
-
In een tweede ronde van veertig dagen zou ik alles herschrijven. Die veertig dagen, zoals Sylvia Plath ze deed, zoals de vastentijd, zoals tussen Pasen en Hemelvaart, zoals Jezus in de woestijn, het heilige aantal dagen. Maar. Ik wil mezelf niet met Jezus vergelijken ofzo. Dat is nu juist het punt: ik zit niet in…
-
Oké, nog een leesverslag, al moet ik het hele boek nog lezen: Cat’s Eye van Margaret Atwood. Maar zó een boek beginnen, dat is toch super. Atwood schrijft nooit een woord te veel. Zo’n zin: He was already moving away from the imprecision of words. Briljant.
-
“Waarom bons je met je hoofd tegen de muur?” vroeg Kikker. “Als ik maar hard genoeg bons lukt het me misschien om een verhaal te bedenken,” zei Pad. ‘Het verhaal’ uit Alle verhalen van Kikker en Pad van Arnold Lobel.
-
Ergens online las ik vrijdag dat Hella Haasse een van de grootste vrouwelijke schrijvers in Nederland was. Degene die dat geschreven heeft, is zelf zeker geen groot schrijver en ook geen groot lezer. Om haar zelfs postuum niet meer eer te willen geven dan het hokjesdenken van mannen- en vrouwenschrijvers, is treurig. En dan nog…
-
Vandaag was de deadline. Ik zei het tegen een collega. ‘Oh jeetje,’ zei ze. In de lunchpauze hadden we het erover of je moet lachen en huilen van boeken of niet. En hoe boos je soms bent als een boek uit is. Maar mijn boek is nog niet af en ook niet uit. Per mail…
-
[vervolg op Bier zuipen en kut roepen] Nu heeft Vasalis ook al haar dagboeken aan het Letterkundig Museum overgedragen. Postuum nog wel. Ik zei je dat het een trend ging worden. Iedereen ruimt z’n zolder op en dumpt al die shit maar bij het museum. Als ik vandaag in een dagboek zou schrijven, maar dat…
-
[vervolg op ‘Het is slechts mijn leven’] Ik fietste alleen, in het donker, in de regen over de Straatweg en ik bedacht dat het voor het eerst in mijn leven was dat ik alleen woonde. Natuurlijk heb ik ook op kamers gewoond. Ik woonde in een huis met tien meisjes en minstens zoveel muizen. We…
-
Lief Letterkundig Museum, Ik heb een paar dozen van zolder gehaald. Als Charlotte Mutsaers haar archief aan jullie schenkt, kan ik niet achterblijven. Mijn debuutroman ligt nog niet in de winkel; het boek is ook nog niet af; maar het archief kunnen we alvast inrichten. In de dozen vindt u kindertekeningen; schoolagenda’s van 1992 tot…
-
Er staan te weinig goede verhalen online, of ik kan ze niet vinden. Maar deze tekst van Jeanette Winterson heb ik al zeker vier keer gelezen. Elke keer blijf ik hangen op een andere zin, want ze schrijft zulke mooie zinnen. Dus lees het hele verhaal All I Know About Gertrude Stein, het is mooi.…
-
We waren dan wel op de universiteit, maar ik presenteerde daar mijn niet-wetenschappelijke theorie over literair bloggen. Ik heb de tekst ook niet uitgeschreven, ik deed het zoals ik mijn lessen doe: met een paar trefwoorden op een notitieblaadje waar ik dan niet meer naar kijk. Maar ik zal de belangrijkste niet-wetenschappelijke inzichten over literair…
-
Waarom bloggen? Wat is een literair blog en wat heb ik eraan, wat heb jij eraan? Ik vertel erover op 25 juni in Leiden (onder neerlandici) en hieronder zet ik voor iedereen de links naar mijn favoriete blogs – van mezelf en van anderen. Ook interessant als je nog ‘nieuw’ bent op mijn site. Hoe het allemaal begon.. ..en wat het…
-
Op Vaderdag zeiden mijn kinderen versjes op bij zelfgemaakte cadeautjes. Ze hadden allebei een zonneklep gemaakt, handig hè? En ze hadden allebei een ander versje geleerd, m’n dochter van vier jaar (groep 1) een korter versje dan m’n zoon van zes jaar (groep 2). En dit is wat er gebeurde:
-
Ik las Portnoy’s Complaint voor mijn leeslijst Engels. Er ging een wereld voor me open, een wereld van nieuwe Engelse woorden zoals cunt en bowels, bijvoorbeeld. Ik las die woorden toen in een bibliotheekboek, maar toen ik een paar jaar later student was, kocht ik deze editie op een rommelmarkt: Nu kocht ik heel…
-
Zaterdag De geiser en ik, wij worden nooit vrienden. Er zijn meer apparaten waarmee ik een nogal matige verstandhouding heb. Auto’s bijvoorbeeld, en stofzuigers. Maar tussen mij en deze geiser gaat het echt heel slecht. Ik denk dat het een generatiekloof is. Dat er niet gewoon een ‘aan’-knop op zit. Geen touchscreen. Geen stand-by. Middeleeuws…
-
Oh ja, ik herinner me die avond goed. Ik kreeg honderd gulden. Ik las twee columns voor. Ernest van der Kwast was er ook, en Jacob van Duijn, en Ayatollah Musa. Passionate vulde voor een half uurtje het programma van De Avonden. Ik las veel te snel, maar het was ook de eerste keer dat…
-
Straks breng ik weer een stapel boeken terug naar de bibliotheek. Bibliotheekboeken hebben iets wat andere boeken niet hebben: een kaartje voorin met een samenvatting van één zin. Die zin wordt niet bedacht door de schrijver, niet door de uitgever, niet door een recensent van NRC of VK, ik weet eigenlijk niet wie ‘m bedenkt.…
-
Ik had nog nooit iets gelezen van Margaret Atwood, maar het kleine boekje The Tent (hele korte verhalen en een paar gedichten) ging de laatste dagen mee de trein in. Eigenlijk is ze heel erg grappig (zie ‘Three Novels I Won’t Write Soon’) en stilistisch briljant. En bijna moest ik in de ochtendspits huilen om…
-
Als ik filmmaker was, en ik zou een slechte zijn want ik denk alleen in woorden, maar als ik zo’n filmmaker was die de mooiste films maakte van vergeten boeken, dan zou ik een film maken van Cider voor arme mensen van Hella Haasse. Het is zo’n dun boekje terwijl het een vuistdikke roman had…
-
Dag 4 De belangrijke dingen in het leven: De glijbaan schoonmaken. De tuin sproeien. ’s Middags in de speeltuin, in het gras, in de zon, met Henry James’ The Turn of the Screw. Het is natuurlijk heel fijn om zo te lezen. Zo zomers. Maar na vier bladzijden deed ik mijn ogen dicht. Ik luisterde…
-
Dag 1 Naar de watervallen en terug: 38 minuten. Het pad naar de watervallen is bevolkt door mensen die vroeger een roze strippenkaart in de portemonnee zouden hebben gehad: 65-plussers en ouders met jonge kinderen. Een man en vrouw zitten samen op een tandem, een aanhanger met twee peuters hangt erachter. Ze zijn gestopt zodat…
-
Ik ga op reis en neem mee: Michelle van Dijk, 15 april 2011
-
Er waren snoepjes in de artiestenfoyer. Van die witte muizen en perziken en banaantjes. Ik nam er altijd een paar mee als het tijd was om naar het lichthok te gaan. In de artiestenfoyer lagen ook de kranten van die dag, met recensies van het festival. Er zaten dichters rond de tafel die soms geen…
-
Het was werkelijk, werkelijk mooi weer vandaag, maar ik stapte de trein en het station uit met een verschrikkelijk somber gevoel. De laatste zin die ik gelezen had, was: ‘Ik heb Sarah een groot onrecht aangedaan toen ik met haar trouwde. Dat weet ik nu.’ Het is The end of the affair van Graham Greene…
-
Ik vroeg ernaar bij de boekhandel, ‘het nieuwe boek van Marja Pruis’. De titel wist ik niet. De man van de boekwinkel zocht het voor me op, het was nog niet verkrijgbaar. ‘Zal ik er één apart leggen?’ Ik knikte en hij maakte een aantekening, mompelde duidelijk hoorbaar ‘Kus me’, maar ik ging er niet…
-
Als ik een boek schrijf, gewoon puur hypothetisch, als ik een boek schrijf, dan zou ik mijn uitgever af en toe zulke opmerkingen toeslingeren bij het corrigeren van de drukproeven:
-
Ik kwam als kind bijna wekelijks in de bibliotheek van Vlaardingen. Wij kochten geen nieuwe boeken. Soms kreeg ik voor m’n verjaardag een boek en we kochten wel tweedehands pockets (Pitty naar kostschool). De bibliotheek was mijn toegang tot de rest van de wereld. In vakanties kwam ik er zelfs elke dag, om het maximum…
-
In 1927 schrijft Virginia haar vriendin Vita: Ik heb de hele avond auto gereden. Ik ben al vrij goed met de versnelling. In een voetnoot staat geschreven: ‘De Woolfs hadden een tweedehands Singer gekocht, die Vita minachtend de umbrella doopte. Leonard werd al snel een goed chauffeur; Virginia leerde ook rijden, maar gaf het op…
-
‘In haar nieuwe huis had ze dan wel de zo lang gewenste eigen kamer, een ideale ruimte was het niet. Als Wim spreekuur hield – en dat was vaak ook op zondagmorgen – , rinkelde geregeld de voordeurbel. De patiënten posteerden zich vervolgens in de hal, de ‘wachtkamer’, en brachten met hun luidkeelse conversatie, waarbij…
Michelle van Dijk 